Potrącalność kosztów odnoszących się wyłącznie do jednego roku podatkowego następować powinna w jednym czasie, tzn. w dacie ich poniesienia. Nieco inna sytuacja ma z kolei miejsce jeśli chodzi o koszty, które dotyczą okresu wykraczającego poza rok podatkowy. W przypadku takim, jako podatkowy koszt podlega zidentyfikowaniu ta ich część, która odnosi się do danego roku podatkowego, pozostała natomiast część powinna być zidentyfikowana jako koszt podatkowy w następnym roku podatkowym (następnych latach podatkowych) na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych w tym roku.

Takie stanowisko podatnika potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 września 2017 r., sygn. IBPBI/2/423-204/14-2/AW.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) oraz art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 czerwca 2017 r. sygn. akt II FSK 1468/15 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 14 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Gl 1026/14 – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 5 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów pośrednich wynikających ze zdarzeń, których skutek jest rozłożony w czasie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 17 lutego 2014 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów pośrednich wynikających ze zdarzeń, których skutek jest rozłożony w czasie.

W dniu 14 maja 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną znak IBPBI/2/423-204/14/CzP, w którym uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Interpretacja została skutecznie doręczona 19 maja 2014 r.

Pismem z 31 maja 2014 r. (data wpływu do Organu 5 czerwca 2014 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które Organ udzielił odpowiedzi pismem z 4 lipca 2014 r. znak IBPBI/2/4232-60/14/CzP stwierdzając brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona 11 lipca 2014 r.

Pismem z 11 sierpnia 2014 r. (data wpływu 14 sierpnia 2014 r.), wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 5 września 2014 r. znak IBPBI/2/4240-71/14/CzP, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 14 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Gl 1026/14 uchylił zaskarżoną interpretację. Od powyższego wyroku Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyniku ...