Rachunkowość. Amortyzacja środków trwałych o niskiej wartości

Regulacje prawa bilansowego zakładają, że dla środków trwałych oniskiej jednostkowej wartości początkowej odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe można ustalać wsposób uproszczony, przez dokonywanie zbiorczych odpisów dlagrup środków zbliżonych rodzajem iprzeznaczeniem lub jednorazowo odpisując wartość tego rodzaju środków trwałych. Ustawa orachunkowości nie precyzuje jednak pojęcia niskiej wartości początkowej.

Wyjaśnijmy w pierwszej kolejności, że zgodnie z przepisami ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.) przez środki trwałe rozumie się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki.

Definicja środków trwałych w ustawie o rachunkowości

Do środków trwałych zalicza się w szczególności:

• nieruchomości, w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
• maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy,
• ulepszenia w obcych środkach trwałych,
• inwentarz żywy.

Podstawowe zasady amortyzacji bilansowej

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się według zasad określonych w art. 32 ustawy o rachunkowości. Zgodnie z jego treścią odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia wartości początkowej środka trwałego na ustalony okres amortyzacji. Rozpoczęcie amortyzacji następuje nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania, a jej zakończenie – nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z wartością początkową środka trwałego lub przeznaczenia go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia jego niedoboru, z ewentualnym uwzględnieniem przewidywanej przy likwidacji ceny sprzedaży netto pozostałości środka trwałego.

Jak zatem widzimy, ustawa o rachunkowości nie precyzuje dokładnie momentu, w którym należy zacząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Mówi tylko, że rozpoczęcie amortyzacji następuje nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania. Oznacza to, że pierwszego odpisu amortyzacyjnego można dokonać bezpośrednio po przyjęciu środka trwałego do używania lub też później.

Amortyzacja podatkowa a rachunkowa. Ważne różnice

Warto w tym miejscu odnieść się do przepisów ustaw podatkowych. Zwróćmy uwagę, że zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wskazują, że dla celów podatkowych...