Prowadzenie księgowości wymaga – co oczywiste – znajomości przepisów prawa podatkowego i niekiedy także prawa bilansowego (m.in. ustawy o rachunkowości). Podkreślić jednak należy, że specyfika zagadnień, z jakimi spotyka się księgowy, wymusza na nim to, aby potrafił poruszać się, przynajmniej w podstawowym stopniu, także w innych dziedzinach prawa. Wynika to z tego, że niejednokrotnie niemożliwe jest prawidłowe zaksięgowanie konkretnych zdarzeń gospodarczych w oderwaniu od ich kontekstu cywilnoprawnego. Konieczne jest wówczas poznanie postanowień konkretnej umowy czy okoliczności towarzyszących danej operacji gospodarczej. Do tego zaś potrzebna jest chociażby podstawowa znajomość przepisów Kodeksu cywilnego, Kodeksu spółek handlowych, prawa autorskiego, upadłościowego, a nawet Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Idealnym rozwiązaniem jest możliwie ścisła współpraca księgowego z prawnikiem czy z doradcą podatkowym. Wielu księgowych jest jednak zdanych przede wszystkim na własną wiedzę oraz umiejętność czytania i stosowania przepisów prawa nie tylko podatkowego. Wśród tych przepisów niewątpliwie duże znaczenie ma ustawa z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz.U. z 2006 r., nr 90, poz. 631, z późn. zm., dalej: pr.a.). Z pewnymi zagadnieniami uregulowanymi w tej ustawie można spotkać się chociażby w sytuacji, gdy podatnik ponosi koszt wykonania strony internetowej.

Prawo autorskie a amortyzacja strony internetowej

Księgowi coraz częściej spotykają się z fakturami za „wykonanie strony internetowej zgodnie z umową z dnia...”. Jeśli zakup został dokonany przez podatnika VAT, który ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na tej fakturze, a kwota netto nie przekracza 3500 zł (w przypadku pozostałych podatników pod uwagę bierze się kwotę netto oraz wartość nieodliczonego VAT), zwykle taki wydatek ujmowany jest od razu w kosztach uzyskania przychodów. Nawet bowiem wtedy, gdy okazałoby się, że mamy do czynienia z wartością niematerialną i prawną, na gruncie ustaw podatkowych w takim wypadku nie ma obowiązku dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Możliwość taka wynika z art. 22d ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT).

W przypadku faktur opiewających na wyższe kwoty koniecznie trzeba sprawdzić zapisy umowy, na podstawie której została wykonana strona internetowa, aby wykluczyć albo potwierdzić konieczność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnej i prawnej.

Strona internetowa jako przedmiot prawa autorskiego oraz wartość niematerialna i prawna...