Państwa członkowskie mają możliwość przyjęcia na gruncie krajowym surowszych warunków, czy też bardziej restrykcyjnych kryteriów przeciwdziałania praktykom unikania opodatkowania, niż przewidziano w treści dyrektywy ATAD. Charakter dyrektywy jako regulacji de minimis zwiększa zakres swobody państw członkowskich w doborze sposobu wdrożenia poszczególnych instytucji prawnych nią przewidzianych - wyjaśniło Ministerstwo Finansów odpowiadając na interpelację poselską.

Interpelacja nr 27522 do ministra finansów w sprawie zgodności przepisów podatkowych exit tax z prawem Unii Europejskiej i oceny tego podatku przez TSUE

Szanowna Pani Minister,

uprzejmie proszę o udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące wzbudzającego kontrowersje podatku od osób fizycznych opuszczających Polskę i zostawiających swoje aktywa w kraju. W ocenie TSUE ta zasada podatkowa niezgodna jest z regulacjami Unii Europejskiej – zwłaszcza z zasadą mówiącą o swobodzie przepływu osób i kapitału w obrębie Wspólnoty Europejskiej. Exit tax jest podatkiem rekomendowanym przez Radę Europejską, jednak wskazano wyraźnie, że w przypadku objęcia jej zasadami osób fizycznych będzie to niekorzystne i lepiej tego nie robić. Respektując prawo europejskie, przepis ten stanie w sprzeczności z ich treścią, a więc okaże się nieskuteczny.

Ponadto pomysł wprowadzenia exit tax stoi w sprzeczności z rządową "Strategią na rzecz odpowiedzialnego rozwoju", bowiem jej głównym celem jest ekspansja zagranicznych firm oraz ułatwienie polskim firmom zdobywania zagranicznych rynków. Jest to więc swoista bariera rozwojowa. Zamiast przynosić ułatwienia dla podatników, przyniesie jedynie wpływy do budżetu – w dodatku mniejsze niż te, które można by osiągnąć, ułatwiając rzeczywistą ekspansję polskim firmom.

W związku z powyższym proszę o udzielnie odpowiedzi na postawione pytania:

Dlaczego Ministerstwo Finansów nie stosuje się do orzecznictwa TSUE w sprawie exit tax?

Jakiego rzędu korzyści przyniesie exit tax od osób fizycznych do budżetu w pierwszym roku obowiązywania?

W jakim stopniu exit tax dla przedsiębiorców jest podatkiem zachęcającym do prowadzenia ekspansji polskiego biznesu na obce rynki, czy też może jest rzeczywistą barierą rozwojową? Proszę o uzasadnienie.

Grzegorz Furgo, 30-10-2018 r.

Szanowny Panie Marszałku,

w odpowiedzi na interpelację nr 27522 z dnia 8 listopada 2018 r. złożoną przez Posła na Sejm, Pana Grzegorza Furgo, w sprawie zgodności przepisów podatkowych exit tax z prawem Unii Europejskiej i oceny tego podatku przez TSUE uprzejmie informuję:

W w/w interpelacji przedstawiono następujące pytania:

1. Dlaczego Ministerstwo Finansów nie stosuje się do orzecznictwa TSUE w sprawie exit tax?

2. Jakiego rzędu korzyści przyniesie exit tax od osób fizycznych do budżetu w pierwszym roku obowiązywania?

3. W jakim stopniu exit tax dla przedsiębiorców jest podatkiem zachęcającym do prowadzenia ekspansji polskiego biznesu na obce rynki, czy też może jest rzeczywistą barierą rozwojową?

Proszę o uzasadnienie.

Ad. 1. Regulacja dotycząca podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków wprowadzona w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ma na celu dostosowanie polskich przepisów podatkowych do wprowadzonych w 2016 r. zmian w prawie Unii Europejskiej.

W dniu 8 sierpnia 2016 r. weszła w życie dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz. U. UE L 193 z 19.7.2016 str. 1) – tzw. dyrektywa ATAD. Ma ona na celu zwiększenie skuteczności krajowych systemów podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przeciwdziałania erozji baz podatkowych na rynku wewnętrznym i przenoszeniu zysków poza obszar rynku wewnętrznego. Cel ten ma zostać osiągnięty poprzez wdrożenie przez wszystkie państwa członkowskie UE do swoich przepisów krajowych, określonych rozwiązań (instytucji) prawnych przeciwdziałających tzw. optymalizacji podatkowej.

Jednym z takich rozwiązań jest opodatkowanie niezrealizowanych zysków kapitałowych w przypadku przeniesienia aktywów, rezydencji podatkowej lub stałego zakładu (exit taxation) – przewidziane w art. 5 dyrektywy ATAD.

Termin transpozycji art. 5 dyrektywy ATAD upływa 31 grudnia 2019 r.

Dyrektywa ATAD znajduje zastosowanie do wszystkich podatników podlegających podatkowi od osób prawnych w państwie członkowskim (będących rezydentami do celów podatkowych w państwie członkowskim lub utworzonych na podstawie prawa państwa członkowskiego), jak również do położonych w co najmniej jednym państwie członkowskim stałych zakładów podmiotów będących rezydentami do celów podatkowych w państwie trzecim.

Przepisy dyrektywy ATAD mają char...