stosowanie przez płatnika rozporządzenia oznacza działanie zgodne z przepisami powszechnie obowiązującymi. Płatnik dokonując poboru zaliczki w terminie wskazanych w rozporządzeniu nie naraża się na odpowiedzialność podatkową i karną skarbową. Do kontroli zgodności działania płatników z powszechnie obowiązującym prawem są powołane organy KAS. Organy KAS w ramach podejmowania działań kontrolnych są również obowiązane do stosowania rozporządzenia - informuje Ministerstwo Finansów.

Stanowisko Ministerstwa Finansów

w sprawie przedłużenia terminów poboru i przekazania przez niektórych płatników

zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2022 r.

Niestosowanie rozporządzenia prowadzi do pokrzywdzenia interesu pracowników, zleceniodawców, emerytów i rencistów, podczas gdy to właściwe ważny interes podatników legł u podstaw decyzji o przedłużeniu terminów pobrania nadwyżki zaliczki i jej przekazania do urzędu skarbowego.

1. Czy rozporządzenie w sprawie przedłużenia terminów prawa podatkowego może dotyczyć płatnika

Stanowisko MF: Zgodnie z delegacją zawartą w art. 50 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego z wyjątkiem terminów określonych w art. 68-71, art. 77 § 1, art. 79 § 2, art. 80 § 1, art. 87 § 3 i 4, art. 88 § 1 i art. 118, określając grupy podatników, którym przedłużono terminy, rodzaje czynności, których termin wykonania został przedłużony, oraz dzień upływu przedłużonego terminu.

Z uprawnienia tego Minister Finansów korzystał wielokrotnie i nie budziło to ze strony adresatów wątpliwości. Podkreślić należy, że sam ustawodawca w Ordynacji podatkowej zdecydował, iż terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego mogą być zmieniane rozporządzeniem, a właściwym do wydania takiego rozporządzenia jest Minister Finansów. Wykonaniem powyższego może być tylko akt prawa powszechnie obowiązującego, jakim jest rozporządzenie wydane na podstawie tej konkretnej delegacji ustawowej, uprawniającej go do przedłużenia terminów.

Ponadto podkreślić należy, że w delegacji tej ustawodawca wprost przesądził, które terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego Minister Finansów może przedłużyć rozporządzeniem, a których nie może (patrz wyjątki określone w art. 50 Ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 50 Ordynacji podatkowej warunkiem skorzystania z dyspozycji tego przepisu jest ustalenie istnienia terminu prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Jest to jedyny warunek zawarty w hipotezie tego przepisu zastosowania art. 50 Ordynacji podatkowej. Terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego odnoszą się nie tylko do podatników, ale również m.in. do płatników, w związku z tym należy przyjąć, że przedłużenie terminów na podstawie art. 50 Ordynacji podatkowej może obejmować również terminy odnoszące się do płatników pośredniczących w przekazywaniu kwoty podatku pobranej od podatników.

W konsekwencji powyższego rozporządzenie wydane na podstawie art. 50 Ordynacji podatkowej znajduje zastosowanie nie tylko do podatników, ale wszystkich innych obowiązanych (płatników, inkasentów i innych podmiotów), na których przepisami prawa podatkowego nałożono wykonanie obowiązków w określonym terminie.

W procesie pobierania i przekazywania zaliczek podatkowych należy mieć na względzie szczególną rolę płatnika w procesie poboru podatku od podatnika. Terminy określone w przepisach prawa podatkowego w odniesieniu do podatników i płatników mają ten sam charakter. Odpowiedzialność z tytułu niewpłaconych podatków ponoszą zarówno podatnik, jak i płatnik (por. art. 30 Ordynacji podatkowej). Przekazując podatek pobrany od podatnika, płatnik działa na podstawie przepisów prawa podatkowego, zwalniając tym samym podatnika z konieczności odprowadzenia tego podatku. Takie ukształtowanie systemu daje większą gwarancję, że podatek zostanie wpłacony w prawidłowej wysokości. Niezależnie jednak od tego, kto dokonuje wpłaty podatku, podatek ten stanowi wynik realizacji obowiązku podatkowego i zobowiązania podatkowego, które powstały u podatnika.

Tym samym, treść art. 50 Ordynacji podatkowej umożliwia zastosowanie tego przepisu do terminów wynikających z przepisów prawa podatkowego zastrzeżonych dla płatników podatku pobranego od podatnika.

Minister Finansów korzystając z uprawnień przewidzianych w Ordynacji podatkowej opisanych wyżej do przedłużenia terminu prawa podatkowego, czy do zaniechania poboru podatku, zwolnienia płatnika z poboru podatku, kieruje się przesłankami interesu publicznego lub ważnego interesu podatników, płatników i innych obowiązanych – w tym przypadku wy...