Pole dance, joga czy tenis dla pracowników w kosztach firmy

Czy wydatki ponoszone na zakup dla pracowników zajęć z jogi, „pole dance”, „stretchingu”, tenisa, tj. głównie opłacenie instruktorów oraz wynajem kortu, ewentualnie pomieszczenia w siedzibie spółki - mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP jako tzw. koszty pośrednie?

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży informatycznej, zajmując się przede wszystkim rozwojem produktów dotyczących działalności marketingowej i reklamowej w Internecie. Jej pracownikami są zatem w przeważającej mierze informatycy/programiści. Spółka w ramach propagowania zdrowego stylu życia i dbałości o kulturę fizyczną osób w niej zatrudnionych, wdrożyła dla swoich pracowników szereg programów, mających na celu ich aktywizację fizyczną, obniżenie poziomu stresu, zachowanie dobrego stanu zdrowia - zarówno fizycznego jak i psychicznego. Programy wdrożone przez spółkę służą zarówno samym pracownikom, jak również w sposób pośredni pracodawcy - zmniejszają ryzyko spadku kreatywności, produktywności, wydajności w pracy, a tym samym polepszają zdolność pracowników do świadczenia ww. usług, będących zasadniczym przedmiotem działalności gospodarczej podatnika. Tym samym programy te, w sposób pośredni, mogą przyczynić się do zwiększenia osiąganych przez spółkę przychodów, gdyż jej podstawowym „kapitałem” są właśnie pracownicy, którzy te przychody generują. Wśród ww. programów pracowniczych znajdują się zajęcia dla pracowników, które można określić zbiorczo jako zajęcia „sportowe” (ewentualnie antystresowe i relaksacyjne).

Odpowiedź:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „uCIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

1. został poniesiony przez podatnika,
2. jest definitywny, a więc bezzwrotny,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,
4. poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie jest kosztem wymienio...