Pytanie: Do rejestru sprzedaży wprowadzam faktury za usługi transportowe oraz dokumentujące sprzedaż pojazdów, całą sprzedaż fiskalną zapisem z wydruków miesięcznych, sprzedaż udokumentowaną fakturami VAT, niezarejestrowaną w systemie fiskalnym tj. faktury na odwrócony VAT dla osób prowadzących działalność - każdą fakturę odrębnie. Nie wprowadzam do rejestru sprzedaży faktur VAT, które zostały zarejestrowane na kasach fiskalnych, tj. z podpiętymi paragonami fiskalnymi, niezależnie czy dotyczy to osób prowadzących działalność czy klientów indywidualnych, gdyż ujmowanie takich faktur byłoby dublowaniem sprzedaży. Czy zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. będę mógł sporządzać rejestr sprzedaży jak dotychczas?

Jestem czynnym podatnikiem VAT i składam miesięczne deklaracje. W ramach działalności prowadzę sklep z materiałami budowlanymi. Ponadto zajmuje się także transportem drogowym towarów oraz handlem pojazdami samochodowymi.

Całość sprzedaży materiałów budowlanych ewidencjonowana jest na urządzeniach fiskalnych. Klientowi wydawane są paragony fiskalne. Faktury VAT wystawiane są wszystkim osobom prowadzącym działalność gospodarczą, a pozostałym na życzenie klienta. Faktury VAT wystawiane są po zwróceniu przez klienta paragonu fiskalnego. Większość klientów żąda faktur VAT i wystawiane są im faktury. Od tej zasady odstępstwem jest sprzedaż stali na tzw. odwrócony VAT dla osób prowadzących działalność gospodarczą. Z uwagi na to, że (wg oświadczenia serwisanta kas fiskalnych) na paragonach nie można zaewidencjonować takiej sprzedaży, to w przypadku jej wystąpienia wystawiane są tylko faktury VAT. Sprzedaż stali dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej, ewidencjonowana i opodatkowana jest tak jak każda sprzedaż (fiskalizowana ze stawką 23%).

Usługi transportowe świadczę sporadycznie tylko dla osób prowadzących działalność gospodarczą i faktury wystawiam oddzielnie (wypisuje ręcznie), do tych faktur nie wystawiam paragonów fiskalnych. Natomiast, pojazdy samochodowe sprzedawałem dotychczas tylko dla przedsiębiorców i ewidencjonowałem analogicznie jak usługi transportowe.

Odpowiedź:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi ust. 3 art. 106b na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106h ust. 1 ustawy w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (ust. 2).

Ponadto, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Kwestię ewidencji reguluje art. 109 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Ustawodawca przepisem art. 109 ust. 3 ustawy, nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji zawierającej dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, obejmującej m.in. dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania oraz wysokości podatku należnego. Wprawdzie ustawodawca nie określił formy w jakiej ewidencja powinna być prowadzona, al...