Zgodnie z art. 96 ust. 9 ustawy z 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1221), naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu z rejestru jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli: 

1. podatnik nie istnieje, lub 
2. mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z podatnikiem albo jego pełnomocnikiem, lub 
3. dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym okażą się niezgodne z prawdą, lub 
4. podatnik albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celno-skarbowego, dyrektora izby administracji skarbowej lub Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

Podatnik nie istnieje

Ad. 1. Zgodnie z orzecznictwem podatnik istniejący, to podmiot nie tylko formalnie funkcjonujący czyli wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego lub rejestru VAT. Musi on istnieć również w rzeczywistości tj. realnie prowadzić działalność gospodarczą. Takie orzeczenie wydał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach 5 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Ke 172/14.

W związku z tym pojawił się problem biur wirtualnych. Ich funkcjonowanie polega na wynajmowaniu przez podatnika lokalu o minimalnej powierzchni na podstawie umowy, której treść wskazuje na wykorzystywanie tego pomieszczenia jedynie do odbioru korespondencji i podania jego adresu przy rejestracji działalności gospodarczej. Przedmiotem umowy nie jest udostępnienie lokalu do wyłącznego korzystania przez najemcę i jego pracowników. Firmy działające jako biura wirtualne nie posiadają często nawet pracowników, środków trwałych. Brak środków technicznych i finansowych do wykonywania zamierzonej działalności gospodarczej czy posiadanie tylko wirtualnego biura zamiast siedziby, w której funkcjonowaliby członkowie zarządu czy inne osoby uprawnione do występowania w imieniu podatnika mogą dla fiskusa uprawdopodabniać działania zmierzające do dokonania oszustwa podatkowego. Takie stanowisko urzędów skarbowych uzasadnia wyrok NSA z 5 kwietnia 2016 r., sygn. akt I FSK 1466/14.

Brak kontaktu z podatnikiem

Ad. 2. Niemożność skontaktowania się z podatnikiem musi mieć charakter trwały a podjęte i udokumentowane próby kontaktu z nim nie dały rezultatu. Niedopuszczalne jest wykreślenie podatnika tylko dlatego, że kontakt z nim był utrudniony. WSA w Warszawie w wyroku z 28 października 2016 r., sygn. akt VIII SA/Wa 39/16 uznał za naruszające prawo wykreślenie podatnika z rejestru w sytuacji, gdy ten w prawidłowo składał deklaracje VAT, co jednoznacznie przeczyło jego nieistnieniu nawet gdy korespondencja kierowana na adres jego siedziby nie była podejmowana.

Nieprawda w zgłoszeniu rejestracyjnym

Ad. 3. Kluczowe są tu pojęcia „siedziba” oraz „miejsce prowadzenia działalności”. Ich definicja zawarta jest w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) Nr ...