Podatek dochodowy – rozliczanie inwestycji w obcych środkach trwałych

Pojęcie „inwestycji wobcych środkach trwałych” nie jest zdefiniowane ani w ustawie z26lipca 1991r. opodatku dochodowym odosób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z2012r., poz.361, zpóźn.zm., dalej: ustawa oPIT), ani wustawie z15lutego 1992r. opodatku dochodowym odosób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z2011r., nr74, poz.397, zpóźn. zm., dalej: ustawa oCIT). Winterpretacjach indywidualnych wydawanych przez ministra finansów jest ono określane jako „ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się doniestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają dojego ulepszenia lub polegają nastworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego, który może być wykorzystywany napotrzeby prowadzonej działalności gospodarczej”.

Remont a inwestycja w obcych środkach trwałych

Remontem – zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r., nr 243, poz. 1623, z późn. zm.) – jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W powszechnej świadomości podatników funkcjonuje przekonanie, że wydatki ponoszone na remont środka trwałego (własnego lub obcego) – w odróżnieniu od wydatków mających charakter modernizacyjny – mogą być ujmowane bezpośrednio w kosztach uzyskania przychodów. Twierdzenie to jest słuszne w odniesieniu do własnych środków trwałych. Analizując zaś kwestie remontu dokonywanego w obcych środkach trwałych, należy odróżnić remonty dokonywane:

1. przed rozpoczęciem używania obcego środka trwałego,
2. w trakcie używania obcego środka trwałego.

Mając na uwadze przytoczoną wyżej definicję remontu, wyraźnie należy podkreślić, że w przypadku gdy jest on dokonywany przed rozpoczęciem używania obcego środka trwałego, trudno jest mówić o tym, że jego celem jest „odtworzenie stanu technicznego”. Podatnik dokonujący remontu, zanim faktycznie zaczął używać dany środek trwały, nie miał jeszcze czego „odtwarzać”. Przyjmując obcy środek trwały do używania, zwykle na podstawie umowy najmu czy dzierżawy, zastał go w pewnym określonym stanie technicznym i co do zasady jest obowiązany zwrócić go w stanie niepogorszonym ponad normalne zużycie. Remont, który będzie przeprowadzany w związku ze zużywaniem się środka trwałego w trakcie trwania eksploatacji nie stanowi inwestycji w obcym środku trwałym.

Jeśli jednak podatnik podejmie decyzję, aby dokonać pewnych prac, czy to o charakterze remontowym, czy też modernizacyjnym, w obcym środku trwałym jeszcze przed rozpoczęciem jego używania, musi się liczyć z tym, że prace te zostaną uznane za inwestycję w obcym środku trwałym.

Tak uznał m.in. dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 16 sierpnia 2013 r., sygn. IPTPB3/423-186/13-4/PM:

(...) na wartość początkową inwestycji w obcym środku trwałym będą składały się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki zarówno te o charakterze ulepszeniowym, jak i remontowym, bowiem poprzez odpowiednie przystosowanie do potrzeb najemcy miały one warunkować rozpoczęcie działalności w wynajmowanym przez Spółkę lokalu mieszkalnym. Wydatki te (poniesione przed planowanym oddaniem do używania) były niezbędne, aby inwestycja w obcym środku trwałym była kompletna i zdatna do użytku, tym samym wskazane wydatki stanowiłyby element wartości pocz...