Od wynagrodzeń pracowników, których przewidywany pobyt w Niemczech ma przekraczać zgodnie z zawartą umową 183 dni w okresie dwunastu miesięcy w roku podatkowym, płatnik nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy w Polsce.

Zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT. Wnioskodawca prowadzi działalność budowlaną polegającą m.in. na budowaniu konstrukcji stalowych oraz dysponuje specjalistyczną wiedzą i technologią, potrzebną do wykonywania ww. działalności, jak i zespołem doświadczonych, wykwalifikowanych pracowników. Spółka w przyszłości planuje świadczyć część swoich usług, tj. rozbiórki budynków, wykonywania stanu surowego obiektów, malarstwa, budowania konstrukcji stalowych oraz dekarstwa na terytorium Niemiec. Planowane usługi nie będą miały charakteru przygotowawczego i pomocniczego, polegającego m.in. na przygotowywaniu planów projektowych obiektów. Co do zasady Spółka zamierza działać na istniejących już placach budowy, ale dopuszcza możliwość rozszerzenia usług o realizację inwestycji budowlanej od podstaw, jeżeli dana umowa będzie przewidywała takie usługi.

Materiały oraz maszyny potrzebne do świadczenia usług będą odpowiednio kupowane lub najmowane na terenie Niemiec. Spółka zamierza zawierać kontrakty przede wszystkim poprzez branie udziału w przetargach. Spółka dopuszcza wykonywanie jednocześnie kilku umów, które mogą być świadczone jednocześnie lub krótko po sobie. Spółka przewiduje, że świadczone usługi będą miały charakter ciągły i będą prowadzone przez okres krótszy niż dwanaście miesięcy. Powyższe dotyczy pojedynczej umowy (budowy), tj. Spółka nie przewiduje wykonywania którejkolwiek z umów przez okres dłuższy niż dwanaście miesięcy, choć ogółem czas prowadzenia działalności na terytorium Niemiec może przekroczyć dwanaście miesięcy. Poszczególne projekty (budowy) w Niemczech będą od siebie niezależne ekonomicznie i realizowane dla różnych, niepowiązanych podmiotów.

Powyższe usługi byłyby świadczone przez pracowników Spółki, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Umowy będą zawierane przez prezesa zarządu, działającego w siedzibie Spółki (dalej: „Dyrektor Zarządzający”). Wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę będą wypłacane pracownikom bezpośrednio przez Spółkę. Pracownicy nie będą uprawnieni do zawierania nowych umów ani do zmiany wcześniej zawartych, nie będą także pozyskiwali nowych klientów dla Spółki. Uprawnienia te będą należały do Dyrektora Zarządzającego. Wnioskodawca planuje powołać pracownika na stanowisku brygadzisty, uprawnionego do reprezentowania Spółki w kontakcie z kontrahentami zagranicznymi (dalej: „Brygadzista”). Uprawnienia Brygadzisty w zakresie reprezentowania Spółki będą jednak ograniczone i wykorzystywane sporadycznie do zawierania mniej istotnych umów z punktu widzenia Spółki jako całości. Kluczowe umowy takie jak np. umowy najmu maszyn będą zawierane w imieniu Spółki przez Dyrektora Zarządzającego działającego w siedzibie Spółki. Brygadzista będzie również odpowiedzialny za oddelegowanie pracowników za granicę.

Wszyscy oddelegowani pracownicy będą zakwaterowani w mieszkaniach wynajmowanych przez Spółkę. Pracownicy nie będą wykonywać w ramach pracy najemnej usług budowlanych w Niemczech na rzecz innych podmiotów niż Spółka, które kontrolowałyby bezpośrednio lub pośrednio sposób wykonania tych usług. Dodatkowo, Spółka będzie ponosić odpowiedzialność i ryzyko za skutki pracy wykonanej przez pracowników. Brygadzista będzie sprawował bezpośredni nadzór nad pracownikami na terenie danego placu budowy. Spółka od momentu zawarcia umowy o pracę z poszczególnymi pracownikami przewiduje, iż oddelegowani pracownicy będą przebywać i wykonywać pracę na terenie Niemiec przez okres dłuższy niż 183 dni (okres ten może zostać skrócony tylko w wyjątkowych przypadkach, np. wypowiedzenia umowy o pracę z winy pracownika). Innymi słowy, od początku delegowania intencją zarówno Spółki, jak i pracowników jest przebywanie i wykonywanie pracy na terenie Niemiec powyżej 183 dni.

Pytania Wnioskodawcy

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, tj. w przypadku oddelegowania pracowników Wnioskodawcy do świadczenia usług budowlanych na terenie Niemiec, Wnioskodawca będzie posiadał na terenie Niemiec zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 ust. 1-4 Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej: „UPO”), a w konsekwencji, czy będzie zobowiązany do opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu świadczonych usług na terytorium Niemiec?

2. Czy Wnioskodawca - jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych - nie jest zobowiązany do pobierania zaliczki na podatek od dochodu pracownika z tytułu wynagrodzenia za pracę od pierwszego dnia pobytu pracownika poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej, jeżeli pracodawca przewiduje, że okres zatrudnienia pracowników (na podstawie zawartych kontraktów) oraz przebywania na terytorium Niemiec będzie dłuższy łącznie niż 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym?

Niniejsza interpretacji stanowi rozstrzygnięcie w zakresie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. w zakresie pytania nr 2). W pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko i uzasadnienie Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych - użyte w art. 32 ust. 6 Ustawy o PIT określenie „będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej” pozwala na niepobieranie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od pierwszego dnia pobytu pracownika poza granicami kraju.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie do art. 4a ww. Ustawy o PIT przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 15 ust. 1 UPO z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże, zgodnie z art. 15 ust. 2 UPO, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i

2) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

3) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Natomiast - w ocenie Wnioskodawcy - na podstawie art. 15 ust. 3 UPO postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do wynagrodzenia otrzymywanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym...