Parkowanie samochodu pod domem pracownika podlega PIT?

Pytanie podatnika: Czy Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest obowiązany, na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., do obliczenia, pobrania i wpłacania podatku dochodowego z tytułu zgody pracodawcy na okazjonalne parkowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania, w sytuacji gdy pracownik nie ma prawa do używania samochodu służbowego do celów prywatnych (bowiem nie zawarł indywidualnej umowy z pracodawcą)?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z okazjonalnym parkowaniem samochodu służbowego w miejscu zamieszkania pracownika przy wykonywaniu obowiązków służbowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 listopada 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.821.2016.1.KLK, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 22 listopada 2016 r. (data doręczenia 3 grudnia 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem, które wpłynęło w dniu 19 grudnia 2016 r.), nadanym za pośrednictwem …. w dniu 10 grudnia 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

.... Sp. z o.o. – Wnioskodawca – zamierza w najbliższym czasie wprowadzić nowy regulamin użytkowania samochodów służbowych.
Regulamin będzie przewidywał, że pracownik:

1. ma prawo do używania samochodu do celów prywatnych na podstawie podpisanej umowy z pracodawcą – Wnioskodawcą. Na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), rozpoznany wówczas zostaje pracownikowi przychód w podatku dochodowym w wysokości 250 zł lub 400 zł w zależności od pojemności silnika;
2. nie ma prawa do używania samochodu służbowego do celów prywatnych. Może jednak zdarzyć się sytuacja parkowania samochodu służbowego w miejscu zamieszkania pracownika w wyjątkowych okolicznościach. Związane to będzie z godzinami wykonywanych obowiązków służbowych. W takich przypadkach pracownik po wykonaniu pracy zobowiązany jest, co do zasady, do odstawienia samochodu służbowego na parking pracodawcy. Jeżeli jednak wyjazd w delegację lub powrót z delegacji wypada bardzo późno w nocy (np. godz. 2 w nocy) lub bardzo wcześnie rano (np. godz. 4 rano) pracodawca dopuszcza (przed delegacją lub po niej) zaparkowanie auta służbowego w miejscu zamieszkania pracownika. Pracownik jest wówczas bezpośrednio odpowiedzialny za powierzone auto, mając obowiązek pozostawić samochód na swoim terenie prywatnym albo w jego sąsiedztwie. Fakt parkowania samochodu służbowego w miejscu zamieszkania nie oznacza zgody pracodawcy na użytkowanie pojazdu do celów prywatnych – pracownik wykorzystuje samochód wyłącznie do celów służbowych. Pracownik jest uprawniony jedynie do dojazdu z miejsca pracy do miejsca zamieszkania oraz z miejsca zamieszkania do miejsca pracy w związku z późnymi lub wczesnymi godzinami pracy.

Zgodnie z projektowanym regulaminem, po wykonaniu zadań związanych z działalnością służbową, parkowanie samochodów służbowych może mieć miejsce jedynie:

1. na terenie Spółki w miejscu przeznaczonym do parkowania samochodów służbowych,
2. na parkingu strzeżonym, jeżeli samochód służbowy pozostaje w dyspozycji pracownika poza godzinami pracy,
3. na ogrodzonym terenie prywatnym w miejscu zamieszkania pracownika lub w najbliższym sąsiedztwie miejsca zamieszkania pracownika, jeżeli samochód służbowy pozostaje w dyspozycji pracownika poza godzinami pracy i nie ma możliwości pozostawienia samochodu służbowego na parkingu strzeżonym. W takim przypadku pracownik odpowiada za ewentualne uszkodzenia lub kradzież samochodu służbowego.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło w dniu 19 grudnia 2016 r., Wnioskodawca wskazał, że jest producentem motoreduktorów, silników elektrycznych, serwonapędów i przemienników częstotliwości (falowników). Oferuje pełną gamę motoreduktorów: walcowych, płaskich, ślimakowych i stożkowych. Rozwiązania napędowe Wnioskodawcy mają zastosowanie we wszystkich branżach i gałęziach przemysłu, takich jak: przemysł chemiczny, samochodowy, spożywczy, budowlany itd. W ofercie Wnioskodawcy znajdują się również przekładnie przemysłowe i planetarne z momentem aż do 4 000 kNm.

Wnioskodawca wskazał dodatkowo, że wszyscy pracownicy, którzy nie zawarli indywidualnej umowy z Wnioskodawcą, nie mają prawa używać samochodów służbowych do celów prywatnych. Co za tym idzie, samochodu do celów prywatnych mogą używać wyłącznie pracownicy mający podpisaną umowę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest obowiązany, na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., do obliczenia, pobrania i wpłacania podatku dochodowego z tytułu zgody pracodawcy na okazjonalne parkowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania, w sytuacji gdy pracownik nie ma prawa do używania samochodu służbowego do celów prywatnych (bowiem nie zawarł indywidualnej umowy z pracodawcą)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, nie jest On obowiązany, na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa), jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, do obliczenia, pobrania i wpłacania podatku dochodowego z tytułu zgody pracodawcy na okazjonalne parkowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania, w sytuacji gdy pracownik nie ma prawa do używania samochodu służbowego do celów prywatnych, bowiem nie zawarł indywidualnej umowy z pracodawcą.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, co do zasady, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednym z rodzajów źródeł przychodów są m.in. stosunek słu...