Parkowanie pod domem pracownika a 100% odliczenie VAT

Pytanie podatnika: Czy w związku z garażowaniem samochodów w miejscu zamieszkania pracowników powstaje po stronie pracodawcy obowiązek rozpoznania podatku VAT z tytułu świadczeń nieodpłatnych w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i czy ulega ograniczeniu uprawnienie podatnika do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z użytkowaniem tych samochodów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 marca 2017 r. r. (data wpływu 21 marca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 18 kwietnia 2017 r.), pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 18 maja 2017 r.) oraz pismem z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnych świadczeń w związku z praktyką garażowania samochodów w miejscu zamieszkania pracowników oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki dotyczące samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 i ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnych świadczeń w związku z praktyką garażowania samochodów w miejscu zamieszkania pracowników oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki dotyczące samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 i ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 18 kwietnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, w dniu 18 maja 2017 r. o adres elektroniczny do doręczeń oraz w dniu 18 maja 2017 r. o potwierdzenie uiszczenia dodatkowej, należnej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie międzynarodowego transportu drogowego towarów. Użytkuje na podstawie umowy najmu długoterminowego samochody opisane w art. 86a ust. 4 pkt 2) i ust. 9 pkt 2) ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ kierowcy rozpoczynają pracę o różnych godzinach i niejednokrotnie zamieszkują w odległości kilkunastu kilometrów od siedziby pracodawcy, co więcej miejsca rozpoczęcia załadunku niejednokrotnie znajdują się bliżej miejsca zamieszkania kierowcy niż siedziby pracodawcy, w celu usprawnienia pracy przedsiębiorstwa pracodawca wprowadził zasadę, zgodnie z którą samochody są garażowane w miejscu zamieszkania pracownika - kierowcy. Kierowcy nie obsługują stałych tras (zlecenia są one pozyskiwane na bieżąco z krótkim wyprzedzeniem czasowym), więc niejednokrotnie konieczność dojazdu kierowcy do siedziby pracodawcy po samochód i dopiero następnie dojazd samochodem do klienta uniemożliwiłby przyjęcie wskazanego zlecenia, bo nie zdążono by na wyznaczoną godzinę załadunku. Garażowanie samochodu pod domem kierowcy zwiększa jego dyspozycyjność, a tym samym dyspozycyjność przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W okresach urlopowych pracownik nie ma możliwości takiego garażowania samochodu. Użytek prywatny samochodów jest zakazany. Zasady parkowania i użytkowania samochodów ustalone są w regulacjach wewnętrznych pracodawcy (regulamin użytkowania samochodów służbowych).

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że wszystkie samochody, o których mowa w opisie stanu faktycznego posiadają badanie techniczne potwierdzające spełnianie przez nich warunków opisanych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisaną praktyką garażowania samochodów w miejscu zamieszkania pracowników powstaje po stronie pracodawcy obowiązek rozpoznania podatku VAT z tytułu świadczeń nieodpłatnych w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i czy ulega ograniczeniu uprawnienie podatnika do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z użytkowaniem tych samochodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z opisaną praktyką garażowania samochodów w miejscu zamieszkania pracowników nie powstaje po stronie pracodawcy obowiązek rozpoznania podatku VAT z tytułu świadczeń nieodpłatnych, nie ulega także ograniczeniu prawo podatnika do pełnego odliczenia podatku VAT od kosztów związanych zużytkowaniem tego samochodu.

W uzasadnieniu własnego stanowiska dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca wskazał, że: „Dla rozstrzygnięcia wątpliwości podatnika konieczne jest więc ustalenie, czy garażowane samochodów w miejscu zamieszkania pracownika wiąże się wyłącznie z realizacją obowiązków służbowych, czy też pracownik ma możliwość wykorzystania samochodu dla celów prywatnych. Przychód powstanie tylko w odniesieniu do ostatniej sytuacji, tzn. gdy pracownik ma możliwość wykorzystania samochodu do celów prywatnych.

Brak będzie przychodu pracownika w sytuacji, gdy samochód jest wykorzystywany przez pracownika w związku z wykonywaną przez niego pracą na rzecz pracodawcy. Przydzielenie samochodu służbowego wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku służbowego o ile samochód ten jest wykorzystywany w celach służbowych. Pracownicy są kierowcami, więc nie można mieć wątpliwości, Że samochód przydzielono im w celu realizacji obowiązków wynikających ze stosunku pracy. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego garażowanie samochodów w miejscu zamieszkania kierowców służy zaspokojeniu potrzeb pracodawcy w zakresie zwiększonej dyspozycyjności na gruncie oferowanych przez pracodawcę usług. W konsekwencji przejazdy z miejsca pracy do miejsca parkowania i odwrotnie nie będą skutkowały powstaniem przychodu ze stosunku pracy.

Przejazdy te należy bowiem uznać za realizację celu służbowego jakim jest utrzymanie gotowości do użytkowania samochodów w celu służbowym. Z kolei parkowanie służbowego pojazdu samochodowego w miejscu wskazanym przez pracodawcę ma na celu ułatwienie wykorzystania pojazdu w celach służbowych.

Nie bez znaczenia jest także okoliczność, że zagadnienie nie dotyczy samochodów osobowych, ale samochodów wielozadaniowych.

Z tego względu w przedmiotowym przypadku należy uznać, iż parkowanie w pobliżu miejsca zamieszkania pracownika i przejazdy z oraz do miejsca parkowania nie będą skutkowały powstaniem przychodu u pracownika. Parkowanie oraz przedmiotowe przejazdy stanowią bowiem realizację zadań służbowych oraz mają na celu zwiększenie gotowości do służbowego użytkowania pojazdu w konsekwencji osiągania przychodu dla wnioskodawcy.

W ocenie wnioskodawcy u jej pracowników nie powstanie przychód z tytułu korzystania lub potencjalnego wykorzystania dla celów prywatnych pojazdów samochodowych w związku z ich garażowaniem w miejscu zamieszkania pracownika. Opisane używanie samochodów służbowych służy wyłącznie celom związanym zrealizowaniem zadań pracowniczych (zadań służbowych). Tym samym bezpodstawnym byłoby także stwierdzenie, że w takiej sytuacji następuje przysporzenie majątkowe dla pracownika w postaci nieodpłatnego świadczenia”.

Z tych samych względów, jak opisane powyżej w odniesieniu do zagadnienia podatku dochodowego od osób fizycznych w ocenie Wnioskodawcy nie dochodzi do nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracownika w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W szczególności podatnik nie jest zobowiązany do rozpoznania podatku od towarów i usług od tych świadczeń.

Uznanie, że dochodzi do jakiegokolwiek świadczenia na rzecz pracownika na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest niemożliwe w kontekście tego, iż w świetle regulacji obowiązujących u podatnika oraz cech fizycznych pojazdów nie jest możliwe wykorzystywanie pojazdów do celów prywatnych. A sam fakt, iż samochody są garażowane pod domem pracownika nie służy prywatnym celom pracowników, ale jak wskazano powyżej jest związane z charakterem prowadzonej działalności i służy pełnemu i efektywnemu wykorzystaniu taboru transportowego i zwiększeniu dochodowości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Powyższe stanowisko potwierdzają: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 lipca 2015 r. I SA/Po 1203/14; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 czerwca 2015 r. III SA/Wa 3275/14; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 grudnia 2015 r. I SA/Wr 1706/15.

Odnosząc się do kwestii zachowania prawa do pełnego odliczenia VAT wskazać należy, że pytanie dotyczy samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2) ustawy o podatku od towarów i usług, a więc takich, które zostały uznane przez ustawodawcę za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, ponieważ ich konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. W tej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje zawsze uprawnienie do pełnego odliczenia VAT w związku z eksploatacją tych pojazdów w oparciu o art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 3, 4, i 9. Niezależnie od tego, jak wskazano powyżej opisane garażowanie samochodów pod domem nie stanowi świadczenia na rzecz pracownika, nie zachodzi więc wykorzystywanie samochodu do celów nie związanych z działalnością gospodarczą. Gdyby nawet uznać (czemu Wnioskodawca zaprzecza), że dochodzi o ovatowanego świadczenia na rzecz pracowników to nadal samochód wykorzystywany jest wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca ma pełne prawo do odliczenia całości podatku od towarów i usług związanych z wykorzystywaniem samochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ...