Pytanie podatnika: Czy stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym termin przechowywania dokumentów podatkowych z lat, w których poniósł stratę podatkową, przyjmując że lata te przedawnią się po upływie 5-ciu lat, licząc od roku, w którym złożył deklarację CIT-8 wykazującą stratę podatkową jest prawidłowe?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 września 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 września 2016 r.), uzupełnionym 14 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia terminu przechowywania ksiąg podatkowych i dokumentów z lat, w których wykazywana była strata podatkowa - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia terminu przechowywania ksiąg podatkowych i dokumentów z lat, w których wykazywana była strata podatkowa.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 28 października 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4518.34.2016.1.BD, 2461-IBPB-1-2.4518.39.2016.1.BD wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 14 listopada 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. produkcją, dystrybucją i sprzedażą produktów metalurgicznych, kabli i podobnych wyrobów metalowych, produkcją stali i wyrobów hutniczych, odzyskiem surowców z materiałów segregowanych. W Spółce produkcja podzielona jest na Zakład Wyrobów Kutych (dalej: „ZWK”), gdzie produkuje się bardzo skomplikowane urządzenia m.in. dla przemysłu stoczniowego i elektrowni oraz na Zakład Wyrobów Walcowanych (dalej: „ZWW”), gdzie produkuje się pręty, kształtowniki, itp. elementy wykorzystywane w przemyśle budowlanym. Ze względu na rodzaj produkcji i wielkość Spółki miesięcznie z tytułu samej sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na ZWW wystawiane jest co najmniej kilkadziesiąt tysięcy faktur i innych dokumentów (wydanie towaru, itp.). Ponadto Wnioskodawca nabywa szereg towarów i usług niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, które są dokumentowane fakturami, a w niektórych przypadkach rachunkami.

W konsekwencji Wnioskodawca każdego roku gromadzi bardzo dużą ilość dokumentacji podatkowej przechowywanej w postaci papierowej (wydruków z ksiąg podatkowych, zestawień pomocniczych, a przede wszystkich dokumentów w postaci faktur, rachunków, umów, itp.), która jest odpowiednio archiwizowana przez okres wskazany przepisami Ordynacji Podatkowej. W niektórych z ostatnich lat podatkowych w Spółce wystąpiły straty podatkowe, które Spółka sukcesywnie, stosując przepisy Ordynacji Podatkowej, rozlicza w kolejnych latach podatkowych.

Powyższe powoduje, że Wnioskodawca zgodnie ze swoją dotychczasową praktyką przechowuje dokumenty za lata, w których wykazał stratę podatkową przez okres uwzględniający ostatni rok podatkowy, za który odliczona została dana strata podatkowa.

Tym samym, mogą wystąpić przypadki, gdzie Spółka przechowuje dokumenty podatkowe łącznie przez 11 lat od roku ich sporządzenia lub otrzymania.

Obecnie Wnioskodawca rozważa zmianę swojego dotychczasowego podejścia w kwestii przechowywania dokumentów podatkowych, na podejście zgodnie z którym obowiązkowy 5-letni termin przechowywania dokumentów podatkowych należy liczyć od końca roku w którym Wnioskodawca złożył deklarację CIT-8 wykazującą stratę podatkową, bez względu na ewentualnie rozliczenie poniesionej za ten rok straty podatkowej w kolejnych latach podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym termin przechowywania dokumentów podatkowych z lat, w których poniósł stratę podatkową, przyjmując że lata te przedawnią się po upływie 5-ciu lat, licząc od roku, w którym złożył deklarację CIT-8 wykazującą stratę podatkową jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, Spółka za lata podatkowe, w których wykazywała stratę podatkową jest zobowiązana przechowywać dokumenty podatkowe przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wykazana strata w rocznym zeznaniu podatkowym (CIT-8) i nie ma tutaj znaczenia, czy ta strata została rozliczona w następnych okresach podatkowych i wpłynęła na zmniejszenie dochodu do opodatkowania.

Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji Podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Na podstawie art. 86 § 1 Ordynacji Podatkowej, podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe stanowią inaczej.

Przedawnienie zobowiązań podatkowych oznacza, że po upływie określonego czasu, zobowiązanie podatkowe, niezależnie czy zapłacone, czy niezapłacone, wygasa (tzw. efektywne i nieefektywne sposoby wygasania zobowiązań podatkowych). Po upływie okresu przedawnienia z mocy samego prawa, bez konieczności wydawania żadnych postanowień, czy też decyzji, przestaje istnieć stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podatnikiem (np. Spółką) i wierzycielem podatkowym (np. Urzędem Skarbowym). Przedawnienie, jako jedna z podstawowych instytucji prawa podatkowego ma za zadanie ochronę pewności obrotu. Ma ono bowiem na celu zabezpieczenie podatnika przed możliwością ingerowania po pływie określonego czasu w sferę jego praw i obowiązków podatkowych, dotyczących lat objętych terminem przedawnienia.

Przedmiotem złożonego przez Spółkę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie, jak należy liczyć termin przedawnienia zobowiązania podatkowego, a tym samym obowiązkowego przechowywania dokumentów podatkowych, za lata, w których Spółka wykazała stratę podatkową w zeznaniu rocznym.

Definicja straty podatkowej została wskazana w art. 7 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: „Ustawa CIT”), zgodnie z którym dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w danym roku podatkowym. Jeżeli koszty przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Podatnik może o wysokość poniesionej straty pomniejszyć dochód uzyskany w kolejnych 5 latach podatkowych. Jednakże wysokość corocznego pomniejszenia nie może nigdy przewyższyć 50% kwoty tej straty.

W tym miejscu wskazać należy, że strata nie jest ujemnym zobowiązaniem podatkowym, ponieważ tego rodzaju pojęcie nie występuje w przepisach regulujących tematykę podatkową, ale sama w sobie jest przeciwieństwem dochodu, który jako kategoria ekonomiczna jest podstawą, poza pewnymi wyjątkami, do wyliczenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych (...