Obowiązki płatnika w związku z przekazaniem pracownikom gadżetów

Spółka planuje przekazywać pracownikom różnego rodzaju towary (tzw. gadżety) oznaczone jej logo. Gadżety będą miały charakter rzeczowy. Gadżety będą przekazywane pracownikom z okazji różnych wydarzeń lub okoliczności, takich jak Boże Narodzenie, Dzień Kobiet. Przekazanie gadżetów będzie miało charakter bezzwrotny i będzie nieodpłatne. Wydatki na nabycie gadżetów będą finansowane ze środków obrotowych spółki. Czy w związku z przekazaniem gadżetów po stronie pracowników nie powstanie przychód w PIT?

Gadżety mogą obejmować przykładowo: parasolki, kubki, kubki termiczne, termosy butelki na zimne napoje, notesy, kalendarze, koszulki, czapeczki, torby na zakupy, torby podróżne, plecaki, zapalniczki, artykuły spożywcze (np. cukierki owinięte w papierek z logo). Przekazywane gadżety nie będą miały zindywidualizowanego charakteru.

Gadżety wręczane będą pracownikom bez względu na osiągane przez nich wyniki/oceny pracy, wskaźniki absencji, czy też poziom wynagrodzenia. Otrzymanie Gadżetu nie będzie również wiązało się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika. Nie będą także związane ze świadczeniem przez danego pracownika pracy lub wykonaniem zlecenia/dzieła, tj. nie będą stanowiły dodatkowej formy gratyfikacji za tę pracę, jak również ich celem nie będzie motywowanie do bardziej efektywnego wykonywania przez danego pracownika przydzielonych mu obowiązków. Kwestia przekazywania gadżetów nie wynika/nie będzie wynikać także z zawieranych z pracownikami umów, regulaminów bądź innych aktów wewnętrznych spółki.

Przekazanie gadżetów będzie wynikiem autonomicznej decyzji spółki, a celem takiego przekazania zaś będzie budowanie dobrej atmosfery w pracy, a także promowanie logo spółki wśród pracowników i osób trzecich.

Odpowiedź:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Brzmienie art. 13 pkt 8 ustawy o PIT wskazuje natomiast, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane m.in. od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 oraz 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2 ustawy o PIT, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z analizy powyższych przepisów wynika zatem, że za przychód należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno pieniężną jak i niepieniężną, w tym otrzymane przez podatnika tzw. nieodpłatne świadczenia.

Nieodpłatne świadczenia

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają definicji innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 i w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w orzecznictwie.

W uchwałach z 18 listopada 2002 r., sygn. akt PPS 9/02, oraz z dnia 16 października 2006 r, sygn. akt II FPS 1/06, Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na gruncie tej ustawy NSA uznał, że termin „nieodpłatne świadczenie” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bo...