NSA. KUP: Sam pozew nie uprawdopodabnia nieściągalność wierzytelności

Dla uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności w rozumieniu art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie jest wystarczające jej kwestionowanie przez dłużnika odpowiedzią na pozew złożoną w trakcie procesu sądowego wszczętego przez wierzyciela - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Marek Kraus, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 237/17 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju z dnia 17 listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych:

1. oddala skargę kasacyjną,
2. zasądza od P. sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

1. Wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 237/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę P. sp. z o.o. z siedzibą w S. na interpretacją indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 17 listopada 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawych. Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej zwana: "CBOSA").

2.1. Od powyższego rozstrzygnięcia pełnomocnik Spółki wywiódł skargę kasacyjną, którą zaskarżył wyrok w całości i wniósł o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Autor skargi kasacyjnej zarzucił na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej zwana: "p.p.s.a.") naruszenie:

• art. 141 § 4 p.p.s.a. poprzez brak wyjaśnienia podstawy prawnej wydanego rozstrzygnięcia, co uniemożliwiło stronie ocenę oraz kontrolę toku rozumowania Sądu, a tym samym zasadność zapadłego rozstrzygnięcia;
• art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. d) w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej zwana: "u.p.d.o.p.") poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż okoliczność wniesienia powództwa przez wierzyciela oraz odmówienie zapłaty przez dłużnika, nie uzasadnia uznania wierzytelności za nieściągalną w rozumieniu art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. d) u.p.d.o.p., a tym samym uniemożliwia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wysokości odpisów aktualizujących dotyczących tej wierzytelności, pomimo spełnienia pozostałych przesłanek przewidzianych w art.16 ust. 1 pkt 26a u.p.d.o.p.;
• art. 16 ust. 2a pkt 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 26a u.p.d.o.p. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż okoliczność wniesienia powództwa przez wierzyciela oraz odmówienie zapłaty przez dłużnika, nie uzasadnia uznania wierzytelności za nieściągalną w rozumieniu art. 16 ust. 2a pkt 1 u.p.d.o.p., a tym samym uniemożliwia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wysokości odpisów aktualizujących dotyczących tej wierzytelności, pomimo spełnienia pozostałych przesłanek przewidzianych w art.16 ust. 1 pkt 26a u.p.d.o.p.;

2.2. W odpowiedzi na skargę kasacyjną wniesiono o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

3.1. Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

3.2. Stosownie do art. 174 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie (pkt 1) albo naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (pkt 2). W skardze kasacyjnej postawiono zarówno zarzuty naruszenia prawa materialnego jak i procesowego. Co do zasady w sytuacji, gdy w kasacji zarzucono naruszenie zarówno prawa materialnego, jak i naruszenie przepisów postępowania, w pierwszej kolejności należy ustosunkować się do zarzutów, które dotyczą naruszenia tych ostatnich przepisów. Dopiero bowiem po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy, albo że został skutecznie podważony, bądź też po ustaleniu, czy nie nastąpiło naruszenie innych przepisów procesowych powodujących wadliwość wydanego wyroku, można przejść do skontrolowania prawidłowości wykładni prawa lub subsumcji stanu faktycznego do zastosowanego przez sąd przepisu prawa materialnego.

3.3. Za bezzasadny należy uznać zarzut naruszenia art. 141 § 4 p.p.s.a. Nie można zgodzić się z twierdzeniami, że uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie spełniło wymagań wynikających z tego przepisu. Sąd I instancji w sposób dostateczny wyjaśnił podstawę prawna swojego rozstrzygnięcia. Ujawniając swoje stanowisko przedstawił rozumienie zagadnienia dotyczącego uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, a to że doszedł do wniosków tożsamych z wnioskami organów podatkowych nie stanowi o wadliwości uzasadnienia wyroku. To, że stanowisko prezentowane przez WSA w uzasadnieniu jest w ocenie strony wnoszącej skargę kasacyjną lakoniczne nie oznacza,...