MF. Podatek od nieruchomości od gruntów niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji 

W stosunku do działki niezabudowanej wchodzącej w skład nieruchomości zabudowanej nie powinna, pomimo objęcia jej obszarem rewitalizacji, mieć zastosowania wyższa stawka podatku od nieruchomości od gruntów niezabudowanych - wyjaśniło Ministerstwo Finansów.

Odpowiadając na pismo z dnia 19 listopada 2015 r. znak: WF.3120.4.26.2015 dotyczące stosowania stawki podatku od nieruchomości od gruntów niezabudowanych, objętych obszarem rewitalizacji, Ministerstwo Finansów, po zasięgnięciu opinii Ministerstwa Rozwoju, uprzejmie informuje.

Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777) wprowadziła do ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.) nową kategorię stawki podatku od nieruchomości od gruntów niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji, o którym mowa w ustawie o rewitalizacji, i położonych na terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie tego planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego.

Zasadniczym celem ww. regulacji było stworzenie mechanizmu zachęcającego właścicieli nieruchomości położonych na obszarze rewitalizacji do wzięcia udziału w działaniach prowadzących do odnowy tego obszaru, w tym poprzez realizację zagospodarowania terenu przewidzianego planem miejscowym. Gmina, uchwalając plan miejscowy i ponosząc w związku z tym koszty (w tym koszty odszkodowań), dokonuje inwestycji w dany fragment swojego obszaru, także realizując inwestycje celu publicznego na nim przewidziane. Powinna w związku z tym dysponować środkami zachęcając...