Faktura zwykła do faktury uproszczonej

Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług prawo do wystawienia faktury uproszczonej ma każdy podatnik VAT czynny oraz zwolniony. Fakt dokonania rejestracji dla celów tego podatku nie ma znaczenia. Możliwość wystawienia faktury uproszczonej istnieje gdy kwota należności ogółem (brutto) nie przekracza 450 zł (100 euro jeżeli należność określona jest w tej walucie). Wystawienie takiego dokumentu stanowi uprawnienie, nie zaś obowiązek sprzedawcy.

Faktury uproszczone nie mogą być jednak wystawiane w przypadku:

• wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów,
• gdy faktura wystawiana jest na żądanie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej,
• sprzedaży wysyłkowej,
• dostawy towarów lub świadczenia usług podlegających opodatkowaniu na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, dla których osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towarów lub usługobiorca.

Faktura uproszczona od zwykłej faktury różni się przede wszystkim mniejszą ilością danych, tj. faktura taka powinna zawierać tylko:

• datę wystawienia,
• numer kolejny nadany w ramach jednej lub więcej serii, jednoznacznie identyfikujący dokument,
• dane podatnika i jego adres,
• NIP kontrahentów,
• datę transakcji (otrzymanie zaliczki) o ile jest inna niż data wystawienia faktury,
• nazwę towaru (usługi),
• kwoty opustów i obniżek ceny,
• ogólna kwota należności,

Natomiast uproszczone faktury nie muszą zawierać:

• imion i nazwiska lub nazwy nabywcy towarów lub usług oraz jego adresu,
• miary i ilości (liczby) dostarczonych towarów lub zakresu wykonanych usług,
• ceny jednostkowej towaru lub usługi bez podatku (ceny jednostkowej netto),
• wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, bez kwoty podatku (wartości sprzedaży netto),
• stawek podatku,
• sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,
• kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku

pod warunkiem, że faktura zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Zmiany od 1 stycznia 2020 r.

Od 1 stycznia br. faktura dla przedsiębiorcy może zostać wystawiona jedynie do paragonu z NIP nabywcy.

Ten wymóg służyć ma likwidacji wystawiania faktur do paragonów nieodebranych przez klientów i nieuprawnionemu zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów oraz bezpodstawnemu odliczaniu naliczonego w takim dokumencie podatku. Obecnie w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej w kasie fiskalnej potwierdzonej paragonem fiskalnym, faktura na rzecz podatnika VAT lub podatku od wartości dodanej może być wystawiona wyłącznie, gdy paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby VAT lub podatku od wartości dodanej.

Powstała więc sytuacja następująca. Gdy sprzedaż została zarejestrowana w kasie fiskalnej, sprzedawca, aby mieć możliwość ...