Pytanie: Jeśli Klient Wnioskodawcy zgłasza żądanie wystawienia faktury VAT do paragonu, niezależnie od tego, czy żądanie zgłasza podatnik VAT, czy niebędąca podatnikiem osoba fizyczna, faktura jest wystawiana do paragonu. W przypadku, gdy żądanie wystawienia faktury zostało złożone w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym wystawiony był paragon, faktura jest umieszczana w ewidencji VAT. Jeśli żądanie zgłoszono po upływie okresu rozliczeniowego, Wnioskodawca nie wprowadza zmian w ewidencji. Czy Wnioskodawca ma obowiązek wprowadzania do ewidencji VAT faktur wystawionych do paragonu i czy ma obowiązek korekty ewidencji VAT uwzględniającej wystawioną do paragonu fakturę?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2018 r. (data wpływu 13 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wprowadzania do ewidencji VAT faktur wystawionych do paragonu oraz braku obowiązku korekty ewidencji VAT uwzględniającej wystawioną do paragonu fakturę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wprowadzania do ewidencji VAT faktur wystawionych do paragonu oraz braku obowiązku korekty ewidencji VAT uwzględniającej wystawioną do paragonu fakturę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie usług medycznych. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi najczęściej są objęte stawką „zw”, jednakże zdarzają się również faktury w stawce podstawowej 23% VAT. W związku z tym, że większość klientów Wnioskodawcy jest osobami fizycznymi, sprzedaż usług na ich rzecz jest ewidencjonowana za pomocą kasy fiskalnej, a następnie księgowana na podstawie raportu dobowego. Raport dobowy jest wykazywany w ewidencji VAT.

Jeśli Klient Wnioskodawcy zgłasza żądanie wystawienia faktury VAT do paragonu po zakończeniu wizyty, niezależnie od tego, czy żądanie zgłasza podatnik VAT, czy niebędąca podatnikiem osoba fizyczna, faktura jest wystawiana do paragonu. Wnioskodawca odbiera od Klienta oryginał paragonu i wystawia odpowiednią fakturę. Zachowana przez Wnioskodawcę kopia faktury jest następnie łączona (spinana) z paragonem i archiwizowana jako dokument nieksięgowany.

W przypadku, gdy żądanie wystawienia faktury zostało złożone w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym wystawiony był paragon, faktura jest umieszczana w ewidencji VAT. Jeśli żądanie zgłoszono po upływie okresu rozliczeniowego, Wnioskodawca nie wprowadza zmian w ewidencji.

Wystawiona do paragonu faktura nie powoduje zmian w kwocie VAT wykazanej w ewidencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w stanie faktycznym opisanym powyżej, na podstawie obowiązujących przepisów prawa, Wnioskodawca ma obowiązek wprowadzania do ewidencji VAT faktur wystawionych do paragonu?
2. Czy w stanie faktycznym opisanym powyżej, na podstawie obowiązujących przepisów prawa, Wnioskodawca ma obowiązek korekty ewidencji VAT uwzględniającej wystawioną do paragonu fakturę?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym brak jest podstaw prawnych do dokonywania korekt w ewidencji VAT lub pliku JPK.

Zgodnie z treścią art. 109 ust. 3 ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z kolei zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższe ewidencje, zarówno te sporządzone na podstawie wystawionych faktur, jak i raporty z kasy fiskalnej, są podstawą do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT.

W opisanym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy, obydwie ewidencje sporządzane są poprawnie. Jeśli sprzedaż usług odbywa się na rzecz podatnika, który zgłasza od początku chęć otrzymania faktury, dokument taki jest wydawany, a następnie ewidencjonowany zgodnie z treścią art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Natomiast w chwili sprzedaży na rzecz osoby fizycznej transakcja jest ewidencjonowana za pomocą kasy fiskalnej, zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. W momencie dokonania sprzedaży Wnioskodawca nie posiada bowiem informacji o tym, czy dana osoba jest podatnikiem VAT. Wątpliwości Wnioskodawcy nie budzi udzielanie świadczeń z zakresu medycyny pracy, które jest niewątpliwie sprzedażą usług na rzecz podatnika i musi być udokumentowane fakturą. Natomiast w wypadku innych sprzedawanych przez Wnioskodawcę usług nie jest już możliwe tak proste rozgraniczenie. Nabywanie przez osoby fizyczne towarów lub usług jest możliwe zarówno w charakterze niebędącego podatnikiem konsumenta, jak i podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Rozgraniczenie w tym zakresie jest nieraz możliwe jedynie na podstawie oświadczenia klienta.

Jeśli po wystawieniu paragonu klient Wnioskodawcy zgłasza żądanie wystawienia faktury VAT w terminie przewidzianym ustawą, to realizacja obowiązku jej wystawienia przez Wnioskodawcę nie powoduje żadnych zmian w kwocie podatku VAT wykazanej w ewidencji. W chwili wykonywania usługi ewidencja jest sporządzana poprawnie i w zgodzie z obowiązującymi przepisami. Wystawiona faktura dokumentuje dokładnie tę samą transakcję, która wcześniej została udokumentowana paragonem fiskalnym, zawiera identyczną kwotę należności oraz kwotę podatku. Skoro zatem Wnioskodawca ma prawo i możliwość księgowania oraz ujmowania w ewidencji VAT paragonów fiskalnych w sposób zbiorczy (ewidencjonując raport fiskalny okresowy), to tak sporządzona ewidencja pozbawiona jest błędów wymagających korekty. Wystawienie faktury po zamknięciu okresu rozliczeniowego nie jest skutkiem błędnego działania Wnioskodawcy, skutkującego obowiązkiem wstecznego wprowadzenia tej faktury do ewidencji. Brak jest zatem podstaw, żeby jakkolwiek zmieniać ewidencję kasy rejestrującej lub pomniejszać wykazany za jej pomocą obrót. Podobnie też brak jest podstaw prawnych do korekty ewidencji VAT, ponieważ transakcja objęta wystawioną fakturą została już w tej ewidencji ujęta.

Sporządzona przez Wnioskodawcę ewidencja VAT zawiera wszelkie wymagane przepisami prawa dane.

Ponadto, w powiązaniu z prowadzonymi przez Wnioskodawcę księgami rachunkowymi pozwala ona na pełną identyfikację wszystkich transakcji gospodarczych dokonanych z podatnikami VAT. W księgach rachunkowych pozostają bowiem zarówno paragony, jak i wystawione do nich faktury dokumentujące każdą z transakcji, zawierające m.in. numery NIP kontrahentów. Ponadto należy przytoczyć stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2017 r. „prowadząc ewidencje VAT trzeba mieć również na uwadze cel, wyraźnie określony w ustawie o podatku od towarów i usług, któremu ma służyć nałożenie na podatnika obowiązków ewidencyjnych. Jest nim dysponowanie przez podatnika danymi „służącymi do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej” (0114-KDIP1-3.4012.169.2017.1.KC). Skoro zatem ewidencja realizuje swój cel ustawowy, brak jest podstaw do jej korekty.

Ponadto, w przedmiotowej sprawie, uzupełnienie ewidencji VAT o wystawioną po zakończeniu okresu rozliczeniowego fakturę jest bezcelowa, ponieważ nastąpiło już zarachowanie kwoty przychodu do utargu wykazanego przez przedsiębiorcę. Wyksięgowywanie części przychodu i księgowanie nowej faktury wprowadza jedynie zbędne ryzyko popełnienia błędu przez przedsiębiorcę. Z przepisami art. 106b ustawy o VAT dotyczącymi wystawiania faktur do paragonu (na życzenie) nie są powiązane żadne regulacje prawne dotyczące korekty ewidencji VAT. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, za nieznajdujące oparcia w przepisach prawa należy uznać stanowisko zawarte w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 listopada 2016 r. 1462-IPPP2.4512.748.2016.1.RR, który rozróżniał dwa sposoby postępowania, zależnie od tego, czy faktura została wystawiona do paragonu i wydana na rzecz osoby fizycznej, czy też na rzecz przedsiębiorcy. Przepisy prawa w zakresie zmian w ewidencji są jasne i nie wprowadzają rozróżnienia na to, czy po wystawieniu paragonu fakturę otrzymał przedsiębiorca, czy też osoba fizyczna.

W tym miejscu szczególnie należy przytoczyć zasadę ogólną wynikającą z art. 8 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646): „Przedsiębiorca może być obowiązany do określonego zachowania tylko na podstawie przepisów prawa”. Obecnie obowiązujące przepisy prawne nie nakładają wprost obowiązku dokonywania korekty ewidencji VAT po wystawieniu faktury do paragonu. Obowiązkiem przedsiębiorcy jest sporządzenie m.in. ewidencji VAT w sposób zgodny z przepisami prawa. Jak wskazano powyżej, zbiorcze ewidencjonowanie na podstawie raportu fiskalnego jest zgodne z przepisami prawa, a późniejsze wystawienie faktur do niektórych paragonów nie zmienia faktu, iż sporządzona na podstawie raportów ewidencja jest poprawna. A zatem należy uznać, iż w świetle powy...