Najwyższą stawką podatku dochodowego jaką przewidują polskie przepisy jest 75% podatku od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach. Stawka 75% jest sankcją obciążającą podatników ukrywających swoje dochody przed fiskusem.

Dochodem nieujawnionym jest dochód, który nie ma żadnego uzasadnienia w znanych organom podatkowym źródłach przychodów i którego nie można powiązać z żadnym znanym źródłem przychodów. O tym, że istnieje pewne nieznane źródło przychodów świadczą konsumpcja oraz oszczędności podatnika. Ustawodawca wychodzi tu z założenia, że skoro istnieje dochód, musi istnieć źródło generujące przychody. Najczęściej podstawą do wszczęcia postępowania dotyczącego dochodów nieujawnionych jest fakt ponoszenia przez podatnika wydatków (np. kupno nieruchomości czy środków trwałych), które nie znajdują pokrycia w dochodach deklarowanych do opodatkowania w zeznaniach rocznych.

Podatek od pożyczki

Podatnicy broniąc się przed 75% podatkiem często powołują się na fakt otrzymania darowizny. Począwszy od 1 stycznia 2007 r., w sytuacji, gdy podatnik, chcąc uchronić się przed opodatkowaniem dochodów nieujawnionych, przyznaje się przed organem podatkowym do otrzymania darowizny lub pożyczki to zgodnie ustawą o podatku od spadków i darowizn, musi pamiętać że nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze darowizny lub polecenia darczyńcy podlega opodatkowaniu według stawki 20%, jeżeli obowiązek podatkowy powstał wskutek powołania się podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego na okoliczności dokonania tej darowizny, a należny podatek od tego nabycia nie został zapłacony.

Podobnie, zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych stawka podatku wynosi 20%, jeżeli przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego:

1. podatnik powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, depozytu nieprawidłowego lub ustanowienia użytkowania nieprawidłowego albo ich zmiany, a należny podatek od tych czynności nie został zapłacony;
2. biorący pożyczkę, o której mowa w art. 9 pkt 10 lit. b) u.p.c.c., tj. pożyczkę pieniężną na podstawie umowy zawartej pomiędzy osobami bliskimi (małżonek, zstępny, wstępny, pasierb, rodzeństwo, ojczym i macocha), powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, a nie s...