Od kilku lat głośną sprawą jest brak uregulowania prawnego pożyczek i kredytów udzielanych przez instytucje parabankowe, tak zwanych chwilówek. Zobowiązania takie ze względu na brak przepisów, mogą zawierać osoby nieposiadające zdolności kredytowej, co powoduje niemożliwość zwrócenia długu przez kredytobiorcę. Co więcej, pożyczkę czy kredyt tego rodzaju, można uzyskać bez zgody czy nawet wiedzy współmałżonka. Potencjalni kredytobiorcy, nie są również sprawdzani pod kątem posiadania innych kredytów w innych instytucjach finansowych, co bardzo często doprowadza do powstania tak zwanej spirali zadłużenia.

Interpelacja nr 2129 do ministra finansów w sprawie pożyczek i kredytów udzielanych przez instytucje parabankowe, tzw. chwilówek

Od kilku lat głośną sprawą jest brak uregulowania prawnego pożyczek i kredytów udzielanych przez instytucje parabankowe, tak zwanych chwilówek. Zobowiązania takie ze względu na brak przepisów, mogą zawierać osoby nieposiadające zdolności kredytowej, co powoduje niemożliwość zwrócenia długu przez kredytobiorcę. Co więcej, pożyczkę czy kredyt tego rodzaju, można uzyskać bez zgody czy nawet wiedzy współmałżonka.

Potencjalni kredytobiorcy, nie są również sprawdzani pod kątem posiadania innych kredytów w innych instytucjach finansowych, co bardzo często doprowadza do powstania tak zwanej spirali zadłużenia.

W związku z powyższym, wzięcie nawet niewielkiego kredytu powoduje, że kredytobiorca może utracić dorobek całego życia, a nawet majątek całej rodziny. Współmałżonek zostaje również obciążony odpowiedzialnością za powstały dług mimo, że nie wyraził zgody na zaciągnięcie zobowiązania i często nie posiadał wiedzy o jego zaistnieniu.

Zobowiązania tego typu biorą nie tylko ludzie świadomi i w pełni zdrowi, ale także osoby z depresją, hazardziści, czy też obywatele postawieni w sytuacji zdawałoby się bez wyjścia.

To zapożyczanie się niszczy rodziny, doprowadza do tragedii. Plany i marzenia wielu osób, zwłaszcza współmałżonków i dzieci osób, które wzięły tak zwaną chwilówkę zostały pogrzebane.

W związku z tym proszę o odpowiedź na następujące pytania:

1. Czy są prowadzone prace nad ustawą mającą uregulować kwestię tak zwanych chwilówek?
2. Jeśli tak, to w jakim terminie można się spodziewać projektu ustawy?
3. Jeśli nie, to czy jest planowane rozpoczęcie prac nad ustawą mającą uregulować kwestię tak zwanych chwilówek?
4. Czy w projekcie, który powstaje, lub który jest planowany, zostaną uregulowane sprawy związane ze zgodą współmałżonka?
5. W przypadku braku prac na ustawą i braku planu jej wprowadzenia, jakie rozwiązania proponuje ministerstwo dla rodzin osób, które wzięły „chwilówkę” bez wiedzy i zgody współmałżonka?

Poseł Barbara Nowacka

7 lutego 2020 r.

Odpowiedź na interpelację nr 2129 w sprawie pożyczek i kredytów udzielanych przez instytucje parabankowe, tzw. chwilówek

Szanowny Pani Marszałek,

w nawiązaniu do interpelacji nr 2129 Pani Poseł Barbary Nowackiej w sprawie pożyczek i kredytów udzielanych przez instytucje parabankowe, tzw. chwilówek, uprzejmie przekazuję następujące wyjaśnienia, po przeprowadzeniu konsultacji z Ministerstwem Sprawiedliwości i Komisją Nadzoru Finansowego.

Jak wskazało Ministerstwo Sprawiedliwości w resorcie tym kontynuowane są prace nad projektem ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania lichwie (druk nr 3600; Sejm VIII kadencji). Jednocześnie, w kontekście stanu prac nad przedmiotową interwencją legislacyjną podkreślono, że projekt ten, objęty dyskontynuacją prac parlamentarnych w związku z upływem kadencji Sejmu, został uwzględniony przez Kierownictwo Ministerstwa Sprawiedliwości w zestawieniu projektów do procedowania w aktualnej kadencji. Należy wskazać, że celem tzw. regulacji antylichwiarskiej, o której mowa powyżej, jest m.in. podjęcie kompleksowych i skoordynowanych działań, zarówno na gruncie prawa karnego, jak i poprzez ingerencję w stosunki cywilnoprawne, ukierunkowanych na zlikwidowanie patologii udzielania pożyczek o charakterze lichwiarskim.

Zgodnie z wyjaśnieniami resortu sprawiedliwości, zakładane zmiany na gruncie kodeksu cywilnego, polegają na:

• wzmocnieniu ochrony osoby fizycznej, zawierającej umowę o świadczenie pieniężne niepozostającą w bezpośrednim związku z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą lub zawodową, do której nie ma zastosowania ustawa o kredycie konsumenckim, przed obciążaniem jej nadmiernie wysokimi pozaodsetkowymi kosztami związanymi z udzieleniem świadczenia pieniężnego,
• wprowadzeniu nieważności umowy, w której osoba fizyczna zobowiąże się do przeniesienia własności nieruchomości służącej zaspokojeniu jej potrzeb mieszkaniowych w celu zabezpieczenia roszczeń,
• wprowadzeniu definicji legalnej kosztów pozaodsetkowych,
• wprowadzeniu limitu maksymalnej wysokości kosztów pozaodsetkowych w umowie pożyczki pieniężnej zawieranej z osob...