W zakresie opodatkowania wkładów do spółek kapitałowych zastosowanie znajduje art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o CIT), zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 jest w szczególności wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z przywołanym przepisem, podatnik wnoszący wkład zobowiązany jest do rozpoznania przychodu w wysokości wartości tego wkładu określonej w statucie lub w umowie spółki, względnie w innym dokumencie o podobnym charakterze. Jednocześnie przywołany przepis nakłada obowiązek określenia wartości wkładu w wartości rynkowej.

Literalna wykładnia art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. prowadzi do istotnych wątpliwości, czy przepis ten nakłada obowiązek rozpoznania przychodu podatkowego na podatnika wnoszącego wyłącznie wkład niepieniężny, czy też odnosi się również do podatnika wnoszącego wkład pieniężny. W poprzednim stanie prawnym (do końca 2017 r.) , art. 12 ust.1 pkt 7 ustawy o PODP wprost określał, iż przepis ten ma zastosowanie jedynie w przypadku wniesienia do spółki albo spółdzielni wkład...