Przedsiębiorstwa, realizując inwestycje w postaci zakupu maszyn, urządzeń, samochodów ciężarowych bądź innych składników majątku zaliczających się do środków trwałych, chciałyby, możliwie przez najkrótszy okres, ujmować odpisy amortyzacyjne w koszty podatkowe i bilansowe. W sytuacji gdy jednostka gospodarcza spełnia warunki określone dla małego podatnika, tzn.:

• wartość przychodów ze sprzedaży, wliczając w to kwotę VAT, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro (na rok 2016 – wartość po przeliczeniu wynosi 5 092 000 zł) przeliczonej na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedniego (zgodnie ze zmianą ustawy o rachunkowości od 23 lipca 2015 r., w zakresie zmiany przeliczania kursu euro dla m.in. limitu przekroczenia progu 1 200 000 euro przychodu),

może jednorazowo dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3–8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Należy przy tym zauważyć, że ustawodawca nie ograniczył momentu dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do miesiąca następnego po miesiącu przyjęcia do używania środka trwałego. Oznacza to, że przedsiębiorstwo będące małym podatnikiem może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego nie wcześniej niż w miesiącu wprowadzenia do ewidencji środka trwałego. Podatnik może również zrezygnować z jednorazowej amortyzacji i dokonywać odpisów rozłożonych w czasie.

W przypadku jednorazowej amortyzacji należy pamiętać o limicie w wysokości 212 000 zł dla roku 2016, określającym możliwą graniczną wysokość wszystkich jednorazowych odpisów amortyzacyjnych do uwzględnienia w roku podatkowym 2016.

Bardzo ważną kwestią, o której należy wspomnieć, jest to, że taki rodzaj amortyzacji stanowi pomoc de minimis, a to oznacza,...