Bilans: Rozliczenie VAT w czasie na koniec roku

W toku dokonywania transakcji mogą się pojawić zróżnicowane operacje skutkujące koniecznością przesunięcia podatku VAT do rozliczenia w czasie zarówno po stronie zakupów, jak i sprzedaży. Konstrukcja rachunkowa kont wykazujących rozliczenie podatku VAT winna być zapisana w polityce rachunkowości przedsiębiorstwa. Struktura kont, z jakimi najczęściej można się spotkać w praktyce gospodarczej to m.in. konto podatku:

1. naliczonego do odliczenia w okresie bieżącym,
2. należnego do odliczenia w okresie bieżącym,
3. naliczonego do rozliczenia w czasie,
4. należnego do rozliczenia w czasie,
5. do zapłaty, zwrotu bądź przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy.

Ponad standardowym podziałem kont rozliczeniowych podatku VAT jednostki stosują jedno albo nawet trzy konta rozliczające korekty podatku VAT.

Przykładami przedmiotowego podatku VAT podlegającego rozliczeniu w czasie mogą być m.in.:

1. po stronie sprzedaży – otrzymanie przez podatnika refundacji, np. na lekarstwa,
2. po stronie zakupu – nieopłacenie przez podatnika faktury metoda kasowa, skutkujące brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego z tej faktury do momentu zapłaty.

Innym przykładem, z tytułu którego podatek VAT ulegnie przesunięciu do rozliczenia w czasie jest ulga na złe długi.

W przypadku księgowań z miesiąca na miesiąc podatek VAT zostaje ujęty w kolejnym miesiącu bądź miesiącach. Jednak co należy zrobić w przypadku, gdy ten podatek zostaje na 31 grudnia 2015 roku do przyszłego rozliczenia?

Niektóre przedsiębiorstwa stosują rozwiązanie polegające na ujmowaniu podatku VAT należnego do odliczenia w przyszłych okresach w pasywach bilansu w pozycji B. III. 2 lit. g zawierającej zobowiązania krótkoterminowe z tytułu podatków, natomiast podatku VAT naliczonego do odliczenia w przyszłych okresach w aktywach bilansu w pozycji B. II 2 lit. b, w której zawierają się należności krótkoterminowe od pozostałych jednostek z tytułu podatków, ceł ubezpieczeń społecznych.