Od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w okresie ich wykorzystywania. W tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku. Tę zasadę stosuje się tak samo zarówno na gruncie ustawy o PIT jak i CIT.

Co to oznacza w praktyce?

Po pierwsze, odpisów amortyzacyjnych od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w okresie wykorzystywania; jeśli zatem jakiś środek trwały używany jest tylko przez 6 miesięcy w roku, to jedynie w tym okresie będziemy mogli go amortyzować.

Po drugie - przepisy podatkowe wprowadzają dwa sposoby ustalenia wysokości miesięcznego odpisu amortyzacyjnego: pierwszy polega na podzieleniu rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie, drugi natomiast nakazuje podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku.

Przełóżmy te zasady na konkretny przykład

Przykład

Przedsiębiorca wykorzystuje w miejscowości wypoczynkowej przenośny ekran kinowy, w okresie czterech miesięcy w roku. Nabył go za kwotę 16 000 zł. Roczna stawka amortyzacji wynikająca z tabeli wynosi 20%.

Zgodnie z cytowanym wcześniej przepisem możemy ustalić wysokość odpisu amortyzacyjnego na dwa sposoby.

W pierwszym z nich roczną wartość amortyzacji dzielimy przez liczbę miesięcy, w których dany składnik majątku jest wykorzystywany w ramach działalności.

Przy podanych przed chwilą parametrach roczny odpis amortyzacyjny wyniesie: