Wydatki, takie jak koszty opłaty za przyłączenie do sieci energetycznej, nie mogą zostać jednoznacznie przypisane do kosztu wytworzenia środka trwałego bowiem nie są ponoszone w celu wytworzenia środka trwałego. Wydatki na opłaty przyłączeniowe, co prawda są związane z prowadzoną inwestycją, to jednak ze swej istoty mają inny charakter niż wydatki mieszczące się w kategorii kosztu wytworzenia środka trwałego. Wydatki te nie są bowiem związane z samym procesem wytworzenia. Powyższe opłaty nie są ponoszone w celu wytworzenia środka trwałego, ale w związku z samym faktem posiadania nieruchomości.

We wniosku o interpretację przedsiębiorca wskazał, że obecnie znajduje się w trakcie realizacji zadania inwestycyjnego w postaci rozbudowy i przebudowy istniejącego budynku, która polegać będzie na wybudowaniu nowego budynku i przyłączenia go do budynku istniejącego. W związku z tym w ramach dotychczasowego przyłącza zostanie zwiększona jego moc. Podwyższona moc przyłączeniowa umożliwi na funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem nowego elementu (budynku). Realizowana inwestycja będzie zwiększała dotychczasową wartość istniejącego środka trwałego.

W związku z powyższym przedsiębiorca będzie zmuszony do poniesienia kosztu opłaty przyłączeniowej. Wszelkie koszty opłat przyłączeniowych zostaną poniesione przed oddaniem części budynku do użytkowania. Suma wydatków na rozbudowę dotychczasowego budynku znacznie przekracza wartość 10 000 zł.

Wątpliwość przedsiębiorcy dotyczy ustalenia, czy będzie on posiadał prawo do zwiększenia wartości dotychczasowego środka trwałego o wartość początkowej opłaty przyłączeniowej związanej ze zwiększeniem mocy na cały budynek wraz z jego nową częścią. W jego opinii - tak.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z przedsiębiorcą. W wydanej interpretacji organ stwierdził:

Jednym z rodzajów kosztów podatkowych są odpisy amortyzacyjne obliczane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o  podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „updop”), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podstawę naliczania odpisów am...