Rozliczając dochody z najmu według zasad ogólnych, mamy prawo do odliczenia odpisów amortyzacyjnych. Po spełnieniu pewnych warunków rocznie odpisać można nawet 10% wartości mieszkania. Sprawdźmy, jakie to warunki.

Dzięki zastosowaniu 10% stawki amortyzacyjnej znacznie obniżymy wysokość należnego podatku. Czasami nie zapłacimy go wcale.

Możliwość tę potwierdzają liczne interpretacje podatkowe. Tytułem przykładu możemy wskazać interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31 października 2012 r., nr  IPPB1/415-1309/12-2/MT.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji stanu faktycznego wynikało, że podatniczka w drodze darowizny nabyła lokal mieszkalny, który przeznaczyła na wynajem. Wnioskodawczyni wskazała, że darowany lokal mieszkalny przed nabyciem był użytkowany przez poprzedniego właściciela przez okres 62 miesięcy. Dyrektor IS potwierdził, że skoro mieszkanie było używane, to może być amortyzowane przez okres nie krótszy niż 10 lat. Tym samym możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, stosując stawkę amortyzacyjną w wysokości 10% rocznie od wartości początkowej przedmiotowego lokalu. 

Przepisy ustawy o PIT

Zwróćmy uwagę, że zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) amortyzacji podlegają co do zasady stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
• maszyny, urządzenia i środki transportu,
• inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, zwane środkami trwałymi.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Amortyzacja lokali mieszkalnych

Możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla budynków (lokali) przewiduje art. 22j ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ podatkowy wskazał, że podatnicy mogą i...