Pytanie: Czy prawidłowe jest przyjęcie zgodnie z art. 22g ust. 8 ustawy o PIT, z uwagi na brak możliwości ustalenia przez Wnioskodawczynię do amortyzacji wartości początkowej środka trwałego (mieszkania nabytego w 1995 r. za kwotę 6414 zł 30 gr, w którym w latach wcześniejszych Wnioskodawczyni była zmuszona na własne potrzeby przeprowadzić modernizację i remonty, a z przyczyn od Niej niezależnych nie posiada dokumentów potwierdzających wartość poniesionych wydatków) według cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok (w przypadku Wnioskodawczyni 2018 r.) założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2019 r. (data wpływu 22 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Aktem notarialnym – umową użytkowania wieczystego i sprzedaży z kwietna 1995 r. – Wnioskodawczyni nabyła od Gminy Miejskiej W prawo własności do lokalu mieszkalnego przy ul. S o powierzchni 34,78 m2 (jeden pokój, kuchnia, łazienka, przedpokój) na III piętrze. Z własnością tego lokalu łączy się udział wynoszący …% we wspólnych częściach budynku i w prawie wieczystego użytkowania działki nr 7/21 o pow. 211 m2, objętych księgą wieczystą.

Jest to budynek mieszkalny wybudowany w 1961 r., pięciokondygnacyjny, a w mieszkaniu tym Wnioskodawczyni mieszka od sierpnia 1979 r.

W okresie od sierpnia 1979 r. do czasu nabycia dnia … kwietnia 1995 r. było to pomieszczenie zastępcze.

Z uwagi na zły stan techniczny Wnioskodawczyni zmuszona była po nabyciu mieszkania w 1995 r. dokonać wymiany starej aluminiowej instalacji elektrycznej na miedzianą, oraz instalacji gazowej i wodno-kanalizacyjnej. Niedrożna kanalizacja w kuchni i łazience wymagała całkowitej wymiany instalacji, w tym również urządzeń sanitarnych. Podłoga we wszystkich pomieszczeniach wymagała wymiany, płytki z tworzywa sztucznego (linoleum) w kuchni były prawie zupełnie zniszczone (kruszące się). Wykonane zostały w kuchni nowe meble kuchenne w zabudowie wraz ze sprzętem agd. Zewnętrzne okna w pokoju i kuchni były mocno zniszczone, nie domykały się, a w czasie deszczu do mieszkania przedostawała się woda, stąd konieczna była ich wymiana na drewniane. Podobnie zniszczone i niedomykające się drzwi zewnętrzne i wewnętrzne wymagały wymiany. W całości modernizacja i remonty wykonywane były na koszt Wnioskodawczyni.

W budynku w częściach wspólnych również były przeprowadzane po nabyciu lokalu remonty dachu, wymiana drzwi wejściowych, wymiana na klatce schodowej instalacji elektrycznej i teletechnicznej, pionów wodno-kanalizacyjnych, remont i malowanie klatki schodowej – w całości sfinansowane przez mieszkańców z funduszu remontowego – właścicieli mieszkań i gminę W (mieszkania komunalne).

Wnioskodawczyni nie posiada stosownych dokumentów poniesionych kosztów, które można zsumować i dodać do ceny nabycia, ponieważ modernizacja i remonty mieszkania były związane z jego użytkowaniem wyłącznie na Jej własne cele mieszkaniowe, a przede wszystkim nie były wykonywane z myślą o jego późniejszym wykorzystywaniu do celów działalności gospodarczej. Upłynęło już wiele lat od ich wykonania, a w szczególności minął okres gwarancji robót, materiałów i urządzeń.

Po dokonanych remontach i ulepszeniach kwota (nabycia) 6 414 zł 30 gr jest obecnie poniżej ceny rynkowej jednego metra kwadratowego mieszkania w W dla dzielnicy X. Mieszkanie to aktualnie w 2019 r. Wnioskodawczyni wynajmuje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 r. (zdarzenie przyszłe) przyjęcie zgodnie z art. 22g ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), z uwagi na brak możliwości ustalenia przez Wnioskodawczynię do amortyzacji wartości początkowej środka trwałego (mieszkania nabytego w 1995 r. za kwotę 6 414 zł 30 gr, w którym w latach wcześniejszych Wnioskodawczyni była zmuszona na własne potrzeby przeprowadzić modernizację i remonty, a z przyczyn od Niej niezależnych nie posiada dokumentów potwierdzających wartość poniesionych wydatków), według cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok (w przypadku Wnioskodawczyni 2018 r.) założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wartość początkowa środka trwałego według ceny nabycia mieszkania w akcie notarialnym z dnia … kwietnia 1995 r. nieadekwatna jest do jego wartości. Mieszkanie wraz z udziałem w częściach wspólnych w domu wielomieszkaniowym wycenione było na kwotę 9 163 zł 30 gr, a z tytułu jednorazowej zapłaty cena została obniżona o 30%, tj. do kwoty 6 414 zł 30 gr.

Do daty nabycia był to lokal zastępczy z zasobów komunalnych Miasta W.

Poniesione nakłady na konieczne modernizacje i remonty spowodowały, że mieszkanie zostało przystosowane do zamieszkania przez Wnioskodawczynię. Nakłady te stanowiły w dużym stopniu zabezpieczenie mieszkania przed jego zniszczeniem.

Do chwili obecnej mieszkanie to nigdy nie było wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako środek trwały użytkowany w działalności gospodarczej z przeznaczeniem na wynajem.

W konsekwencji, po...