Zgodnie z art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 95, poz. 613, z późn. zm.), osoby fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi podatkowemu informację o nieruchomościach i obiektach budowlanych, sporządzoną na formularzu według ustalonego wzoru, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości. W tym samym terminie należy złożyć informację, jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania w tym, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania lub jego części.

Również osoby prawne, jednostki organizacyjne, spółki niemające osobowości prawnej, jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa (Agencji Nieruchomości Rolnych) a także jednostki organizacyjne Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, są zobowiązane do złożenia właściwemu organowi podatkowemu właściwemu ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania deklaracje na podatek od nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, w terminie do 15 stycznia, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku. Natomiast w przypadku zaistnienia zdarzenia mającego wpływ na wysokość podatku osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są zobowiązane do skorygowania złożonej deklaracji w terminie 14 dni od zaistnienia tego zdarzenia (art. 6 ust. 9).

Niewywiązywanie się przez podatników podatku od nieruchomości z powyższych obowiązków, usankcjonowane zostało regulacją ustawową wynikającą z przepisów ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. nr 111, poz. 765, z późn. zm.). Zgodnie bowiem z art. 54 powyższej ustawy, podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie. Jest to przepis o charakterze blankietowym, odsyła bowiem do przepisów ustawy podatkowej, tj. ustalenie znamion czynu zabronionego wymaga połączenia dyspozycji przepisu art. 54 z przepisami art. 6 ust. 6 oraz 9 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Z powyższego wynika, iż niezłożenie deklaracji oraz informacji na podatek od nieruchomości jest typowym przestępstwem podatkowym. Nieujawnianie bowiem przedmiotów oraz podstaw opodatkowania w składanych deklaracjach (informacjach), polega w rzeczywistości na zatajeniu przed właściwymi organami (wójtem, burmistrzem, prezydentem miasta), okoliczności mającymi wpływ na powstanie zobowiązania podatkowego. Aby mogła zostać wypełniona dyspozycja art. 54 k.k.s. niezłożenie deklaracji i tym samym niewykazanie przedmiotó...