Emisja akcji a koszty uzyskania przychodów

Przedsiębiorstwa, które myślą o dalszym rozwoju, potrzebują funduszy na realizację swoich strategii gospodarczych. W tym celu często korzystają z pośrednictwa rynku kapitałowego, decydując się na podwyższenie kapitału lub emisję akcji. Środki pozyskane przez spółkę w związku z emisją akcji lub udziałów mogą pomóc jej wrealizacji nowych inwestycji, usprawnić efektywność finansowania swojej działalności, a także zmniejszyć koszty związane z obsługą istniejącego zadłużenia spółki. Ponadto wyodrębnić można szereg innych korzyści związanych z obecnością spółki na giełdzie lub pozyskaniem nowych inwestorów przez spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które bez wątpienia mogą przyczynić się do zwiększenia przychodów spółki osiąganych z jej podstawowej działalności.

Mamy tu na myśli większe zaufanie, którym inwestorzy i inni interesariusze (wierzyciele, banki, agencje ratingowe) darzą spółki notowane na giełdzie, głównie wskutek objęcia ich sprawozdań finansowych obowiązkiem badania przez biegłych rewidentów, a także samej ogólnej dostępności raportów finansowych emitentów notowanych na giełdzie. Zaufanie to skutkuje choćby zwiększeniem ratingów kredytowych spółek starających się o pożyczkę, co może przyczynić się do uzyskania tańszego kredytu, lub wzrostem wiarygodności spółki wobec dostawców i innych kontrahentów, co z kolei może mieć wpływ na wynegocjowanie korzystniejszych warunków dostaw. Wszystkie te korzyści przekładają się w sposób pośredni na generowanie przez spółkę przychodów z działalności operacyjnej.

Spółka, która decyduje się na podniesienie kapitału zakładowego, może liczyć się z wieloma wydatkami, takimi jak m.in.: przygotowanie prospektu emisyjnego, koszty notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych, usługi doradcze i prawne, opłaty dla biur maklerskich i innych pośredników itp. Tym samym w związku z podniesieniem kapitału zakładowego spółka może oczekiwać poniesienia szeregu wydatków, które, niestety, zdaniem organów podatkowych nie zawsze będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów. Ogólne przepisy traktujące o kosztach uzyskania przychodów nie budzą wątpliwości – powstają one dopiero przy ich wykładni w świetle przepisów traktujących o przychodach niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Tym samym należy uznać, że podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 updop oraz że mają one związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. W prawie podatkowym obowiązuje zatem ogólna zasada, zgodnie z którą pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Należy przy tym pamiętać, że związek taki może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. W pierwszym przypadku kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które przyczyniają się do powstania konkretnego przychodu, natomiast w drugim wydatki z reguły związane z funkcjonowaniem podatnika.

Z ogólnej definicji kosztu podatkowego wynika zatem, że warunkiem koniecznym zaliczenia wydatków poczynionych przez podat...