Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13.07.2007 r., sygn. III SA/Wa 382/07

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec, Asesor WSA Dariusz Turek (spr.), Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2007 r. sprawy ze skargi P. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia ... nr ... w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z dnia ..., nr ...
2) stwierdza, że uchylone decyzja i postanowienie nie mogą być wykonane w całości,
3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz P. z siedzibą w W. kwotę ... zł (słownie: ... złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia ... Dyrektor Izby Skarbowej w W., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1, art. 239 w związku z art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej powoływanej jako Ordynacja podatkowa), odmówił zmiany postanowienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z dnia ... w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

W uzasadnieniu decyzji podano, że pismem z dnia ... P. (Skarżąca w niniejszej sprawie) zwróciła się z wnioskiem o udzielenie informacji o sposobie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej. Skarżąca wystąpiła o potwierdzenie, iż koszty pozyskania i obsługi kredytu, wykorzystanego do utrzymania płynności finansowej na moment wypłaty dywidendy oraz w późniejszym okresie, stanowią dla niej koszt uzyskania przychodu. W jej ocenie koszty pozyskania i obsługi kredytu zaciągniętego na utrzymanie płynności w związku z wypłatą dywidendy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. postanowieniem z dnia ... uznał stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe w części odnoszącej się do kosztów pozyskania i obsługi części kredytu przeznaczonej na wypłaty dywidendy, natomiast postanowieniem z dnia ... uznał stanowisko Skarżącej za prawidłowe w części odnoszącej się do kosztów pozyskania i obsługi części kredytu przeznaczonej na cele bieżącej działalności nie związane z wypłatą dywidendy.

W uzasadnieniu postanowienia z dnia ... organ pierwszej instancji wskazał, iż dywidenda jest dochodem z tytułu posiadania udziałów lub akcji w spółce kapitałowej. Prawo do dywidendy jest podstawowym uprawnieniem udziałowym wspólnika bądź akcjonariusza, wynikającym z faktu wniesienia przez niego określonego kapitału, w celu osiągnięcia z tego tytułu zysku. Możliwość wypłaty dywidendy uzależniona jest od wystąpienia w Spółce czystego zysku. Zapłacone odsetki od kredytu zaciągniętego przez Skarżącą na wypłatę dywidendy nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodu, ponieważ nie są powiązane z jakimkolwiek przychodem Spółki. Dywidenda jest elementem podziału dochodu Spółki i występuje, gdy sama Spółka osiąga dochód.

W zażaleniu na powyższe postanowienie Skarżąca wniosła o jego zmianę w trybie art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zarzuciła niewłaściwą interpretację art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej powoływanej jako „u.p.d.o.p”), naruszenie art. 210 § 4 w związku z art. 217§ 2 i art. 219 Ordynacji podatkowej oraz naruszenie art. 124 Ordynacji podatkowej, poprzez lakoniczność stanowiska w zakresie zasad ustalania kosztów pozyskania i obsługi kredytu, brak polemiki z argumentacją Skarżącej oraz podanie lapidarnego uzasadnienia dla swojego stanowiska oraz sprzeczność w treści uzasadnienia.

Powołaną na wstępie decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w W. odmówił zmiany postanowienia organu pierwszej instancji z dnia ... W uzasadnieniu przytoczył treść art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11a u.p.d.o.p. Podkreślił, że aby dany wydatek mógł zostać zaliczony w ciężar kosztów uzyskania przychodów musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na wysokość osiąganych przychodów. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym nie ma podstaw do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów, wydatków związanych z pozyskaniem i obsługą kredytu, wykorzystanego na wypłaty dywidendy. Dywidenda jest wypłatą dochodu z tytułu posiadanych udziałów lub akcji dokonywaną z czystego zysku spółki (po odliczeniu strat i podatku). Poniesienie wydatku na wypłatę dywidendy w żadnym razie nie wywiera wpływu na uzyskanie przez Spółkę przychodu. Dywidenda jest elementem podziału dochodu Spółki i występuje, gdy sama Spółka osiąga dochód. Aby można było zaliczyć wydatki związane z zaciągnięciem kredytu w ciężar kosztów uzyskania przychodu, sam fakt zaciągnięcia kredytu musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i mieć wpływ na wielkość przychodu. Skarżąca dokonując wydatku na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy nie osiąga z tego tytułu przychodu, ani też nie może w sposób realny i uzasadniony oczekiwać, że taki przychód powstanie.

W ocenie organu odwoławczego, przy kwalifikowaniu określonego wydatku poczynionego przez podatnika do kosztów podatkowych, należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną, ale realną ze względu na okoliczności możliwość przyczynienia się tegoż wydatku do osiągnięcia przychodu przez podatnika. Wypłata dywidendy i związane z tą operacją inne wydatki nie mogą realnie, a także potencjalnie przyczynić się do powstania przychodu.

Organ odwoławczy nie uznał za zasadne zarzutów podniesionych w zażaleniu, dotyczących w szczególności braku odniesienia organu pierwszej instancji do postanowienia z dnia ... wydanego przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. Podkreślił, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego wydając postanowienie w przedmiotowej sprawie nie miał obowiązku odnoszenia się do przytoczonego przez podatnika postanowienia. Postanowienie owo jest interpretacją przepisów pra...