Moment opodatkowania zaliczek przy eksporcie towarów

Z uzasadnienia NSA: Jedyny szczególny warunek powstania obowiązku podatkowego z tytułu zaliczki w eksporcie towarów jest nieweryfikowalny w momencie, w którym obowiązek podatkowy miałby powstać. Jest to zdarzenie przyszłe i niepewne. Skutkiem natomiast niedotrzymania sześciomiesięcznego terminu będzie brak obowiązku podatkowego wobec otrzymanej zaliczki, a tym samym podatnik utraci prawo do wykazania sprzedaży opodatkowanej według 0% stawki VAT.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Inga Gołowska, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 28 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 września 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 396/10 w sprawie ze skargi Z. S.A. z siedzibą w R. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 września 2010 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie ze skargi Z. S.A. z siedzibą w R. uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 marca 2008 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez Sąd I instancji stanu sprawy wynikało, że Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wskazując, że dokonuje eksportu towarów do kontrahenta z siedzibą na terytorium państwa trzeciego. Przed dokonaniem dostawy otrzymuje zaliczkę z tytułu należności za towar. W zależności od osoby kontrahenta zaliczka wynosi 100% lub też część należności. Przedpłata zostaje udokumentowana fakturą VAT z wykazaną stawką 0%. W tym samym lub następnym miesiącu Spółka wysyła towar do kontrahenta i wystawia w związku z tym fakturę ostateczną z wykazaną również stawką 0%. Dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty nie wpływa do Spółki w terminach określonych w art. 41 ust. ust. 6, 7 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) dalej ustawa o VAT, ale dokument ten Spółka otrzymuje przed upływem 6 miesięcy od otrzymania zaliczki na poczet eksportu towarów.

Przy tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka sformułowała pytanie: "Czy otrzymanie dokumentu SAD (lub komunikatu IE599) z tytułu dokonanego eksportu towarów w terminie późniejszym niż przewiduje to art. 41 ust. 7 (lub art. 41 ust. 11) ustawy o VAT, ale przed upływem 6 miesięcy od otrzymania zaliczki na poczet eksportu rodzi obowiązek dokonania korekty rozliczenia przedmiotowej zaliczki i wykazania jej ze stawką 22%."

Według Spółki otrzymanie dokumentu SAD w okolicznościach przedstawionych powyżej nie rodzi obowiązku dokonania korekty rozliczenia przedmiotowej zaliczki i wykazania jej ze stawką krajową 22%. Zdaniem strony gdy zaliczka stanowiła jedynie część całkowitej należności z tytułu eksportu towarów, odrębny reżim należy zastosować do samej zaliczki oraz różnicy wynikającej z faktury ostatecznej (całkowitej kwoty należności i otrzymanej zaliczki). W takim przypadku podatnik powinien rozliczyć różnicę na zasadach określonych w art. 41 ust. 6, ust. 7 oraz ust. 11 ustawy o VAT, a więc ze stawką 0% pod warunkiem, że przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc lub miesiąc następny otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Minister Finansów w zaskarżonej interpretacji uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Wskazał, że zaliczka na poczet eksportu nie może być rozpatrywana w oderwaniu od samej czynności eksportu.

Spółka wezwała Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa. Minister Finansów, w odpowiedzi na to wezwanie stwierdził brak podstaw do zmiany zaskarżonej interpretacji, uznając zarzuty Spółki za bezzasadne.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na interpretację Ministra Finansów Spółka zarzuciła naruszenie:

1) przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy poprzez błędną wykładnię art. 19 ust. 12 w związku z ust. 11, art. 41 ust. 7 oraz art. 41 ust. 11 ustawy o VAT,

2) przepisów prawa procesowego, tj. art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) czyli zasady praworządności, gdyż dokonano wykładni rozszerzającej art. 19 ust. 4 ustawy o VAT.

Ze względu na powyższe wniosła o uchylenie interpretacji oraz zwrot kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Wyrokiem z dnia 9 lutego 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił zaskarżoną interpretację. Sąd przychylił się do stanowiska Naczelnego Sądu Adm...