Czyja jest interpretacja?

Teza: Interpretacje indywidualne wydawane przez dyrektorów izb skarbowych wskazanych w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) są interpretacjami Ministra Finansów, nie zaś interpretacjami tychże dyrektorów.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant Agata Rogosz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2010 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Spółka T. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Skarżąca) złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. We wniosku opisała zaistniały stan faktyczny, podnosząc, że:

- prowadzi działalność w zakresie obrotu wyrobami farmaceutycznymi,

- wyroby farmaceutyczne przed dopuszczeniem do obrotu na terenie Polski wymagają (zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne, Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm.),uprzedniego wydania przez Ministra Zdrowia urzędowego pozwolenia na dopuszczenie ich do obrotu,

- pozwolenie takie jest wydawane na wniosek składany za pośrednictwem Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, przy czym okres ważności takiego pozwolenia wynosi 5 lat,

- złożenie takiego wniosku jest związane z wniesieniem opłaty urzędowej za jego rozpatrzenie,

- wydatek ten ponosi niezależnie od tego, czy pozwolenie na podstawie złożonego wniosku zostanie udzielone, czy też nie, traktując go jako koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów,

- w przypadku odmowy udzielenia pozwolenia wniesiona opłata nie podlega zwrotowi.

W związku z powyższym zapytała, czy ma prawo zaliczyć wydatki poniesione z tytułu wniesienia opłaty urzędowej za złożenie i rozpatrzenie wniosku o dopuszczenie wyrobu farmaceutycznego do obrotu na terenie Polski w całości do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia tych wydatków. Zdaniem Spółki tak poniesiona opłata urzędowa nie jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodami uzyskiwanymi ze sprzedaży wyrobów farmaceutycznych, lecz zalicza się do kategorii kosztów pośrednich, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: u.p.d.o.p.). W momencie wnoszenia tej bezzwrotnej opłaty nie wiadomo, czy po rozpatrzeniu złożonego wniosku dany wyrób farmaceutyczny zostanie w ogóle dopuszczony do obrotu na terenie Polski. Jednakże nawet w przypadku odmowy dopuszczenia do obrotu opłata ta jest kosztem poniesionym w celu osiągnięcia przychodów. W ocenie zatem Spółki, wniesioną opłatę urzędową należy w całości potraktować jako koszt uzyskania przychodu w momencie jej poniesienia.

2. W interpretacji indywidualnej z dnia [...] kwietnia 2009 r. Minister Finansów uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Wskazał, że podział wydatków na bezpośrednie i pośrednie znajduje odzwierciedlenie w przepisach art. 15 ust. 4 i ust. 4d u.p.d.o.p., które nakazują - co do zasady - odnosić koszty bezpośrednie do kosztów uzyskania przychodów w chwili powstania przychodu, zaś inne niż bezpośrednie - co do zasady w momencie ich poniesienia. W jego ocenie wydatki omówione w zapytaniu Spółki należą bezsprzecznie do kosztów innych niż bezpośrednie. Tego rodzaju koszty, jeśli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy i nie ma możliwości ustalenia, jak ich część dotyczy danego roku podatkowego, wówczas stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zatem w sytuacji, gdy Spółka ponosi przedmiotowe koszty, w wyniku których otrzyma pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, które w większości przypadków wynosi 5 lat podatkowych, nie może zaliczyć takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w całości w dacie poniesienia, ale musi ustalić, jaka jego część odnosi się do poszczególnych lat podatkowych - a więc w praktyce do rozliczenia kosztów według wskazanych proporcji.

3. W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Spółka zarzuciła Ministrowi Finansów naruszenie art. 15 ust 4d u.p.d.o.p. Według niej błędne jest bowiem stanowisko wyrażone w interpretacji, jakoby rzeczone wydatki dotyczyły okresu przekraczającego rok podatkowy. Przywołany przepis odnosi się do wydatków dotyczących usług (świadczeń) wykonywanych w kilku okresach, nie zaś wydatków związanych ze świadczeniami wykonanymi jednorazowo i jedynie wykorzystywanymi lub odnoszącymi skutek przez dłuższy czas. Takim jednorazowym świadczeniem jest wydanie decyzji, która ewentualnie może wywierać skutek przez dłuższy czas. Wniesiona opłata urzędowa ma charakter samoistny, ponoszona jest w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mającą na celu uzyskiwanie w przyszłości dochodów i jako taka stanowi zatem koszt uzyskania przychodu w momencie jej poniesienia.

4. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Minister Finansów nie znalazł podstaw do zmiany interpretacji.

5. W skardze z dnia [...] sierpnia 2009 r. wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na interpretację Ministra Finansów Skarżąca zarzuciła wadliwą wykładnię art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. oraz naruszenie art. 14c § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: O.p.). Wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji (nazywając ją "decyzją") i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazała, że błędne jest stanowisko wyrażone w zaskarżonej interpretacji, gdyż;

- po pierwsze, składając wniosek i dokonując opłaty nie można przesądzić z góry jak długo będzie trwała procedura wydawania pozwolenia, a więc jakiego okresu koszt w postaci opłaty mógłby dotyczyć; nie jest więc możliwe prawidłowe określenie, jak zaliczyć koszt proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą,

- po drugie, uiszczając przedmiotową opłatę wnioskodawca nie może wykluczyć, że wniosek zostanie odrzucony przed zakończeniem roku podatkowego,

- po trzecie, zgodnie z art. 36 ust. 1 Prawa farmaceutycznego podmiot odpowiedzialny wnosi opłatę związaną z dopuszczeniem do obrotu produktu leczniczego za złożenie wniosku o wydanie pozwolenia; dokonanie opłaty (poniesienie kosztu) nie ma wpływu na długość okresu, w którym będzie trwało postępowanie administracyjne w zakresie udzielenia pozwolenia, ani na długość okresu jego ważności; jest ono jedynie warunkiem skutecznego złożenia wniosku czyli skierowaniem go do merytorycznej analizy, której pozytywny wynik nie zawsze jest pewny.

Zdaniem Spółki, bezpodstawne jest zatem przyjęcie w zaskarżonej interpretacji, że podatnik ponosząc przedmiotowe koszty otrzyma pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, które w większości przypadków wynosi 5 lat i z tej przyczyny nie może zaliczyć takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w całości w dacie poniesienia, lecz musi rozliczyć je w latach. Takie rozliczenie, w ocenie Skarżącej, jest niewykonalne, gdyż ani sam wynik procedury rejestracyjnej ani czas jej trwania są niewiadome. Spółka zwróciła uwagę, że stanowisko przez nią prezentowane ma potwierdzenie w innych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów.

Ponadto, podniosła, że w uzasadnieniu interpretacji ograniczono się jedynie do zacytowania treści określonych przepisów, co pozostawiło ją z nierozwiązanym problemem, gdyż z uwagi na powyższe niewiadome Spółka nie może przyjąć odpowiedniego okresu czasu jako właściwego do rozliczenia kosztów. Ten zarzut, w ocenie Skarżącej, jest jedynie konsekwencją wadliwego zidentyfikowania przez Ministra Finansów momentu uwzględnianie kosztów.

6. W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko zawarte w interpretacji oraz w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga zasługiwała na uwzględnienie, aczkolwiek nie tylko z powodów w niej wsk...