Na koniec roku trzeba przeprowadzić inwentaryzację

Ustawa orachunkowości wart.26 wskazuje, że jednostki gospodarcze mają obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji naostatni dzień każdego roku obrotowego. Czas ten zbliża się nieubłaganie, warto zatem poznać podstawowe zasady inwentaryzacji.

Co obejmuje inwentaryzacja?

Zaznaczmy na początek, że czynności inwentaryzacyjne muszą dotyczyć przede wszystkim: aktywów pieniężnych (z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych), papierów wartościowych w postaci materialnej, rzeczowych składników aktywów obrotowych, środków trwałych oraz nieruchomości zaliczonych do inwestycji, a także maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie. Dodajmy, że inwentaryzacja tej grupy składników majątku powinna odbyć się drogą spisu ich ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic.

Zinwentaryzować trzeba również aktywa finansowe zgromadzone na rachunkach bankowych lub przechowywane przez inne jednostki, w tym papiery wartościowe w formie zdematerializowanej, należności, w tym udzielone pożyczki, a także powierzone kontrahentom własne składniki aktywów. Inwentaryzacji tej grupy składników dokonuje się drogą otrzymania od banków i od kontrahentów potwierdzeń prawidłowości wykazanego w księgach rachunkowych jednostki stanu tych aktywów oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic.

Kolejną grupą składników majątku, którą należy rozliczyć na koniec roku, są środki trwałe. Inwentaryzacja musi objąć środki, do których dostęp jest znacznie utrudniony, grunty oraz prawa zakwalifikowane do nieruchomości, należności sporne i wątpliwe, a w bankach również należności zagrożone, należności i zobowiązania wobec osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych, z tytułów publicznoprawnych, a także inne aktywa i pasywa niewymienione wyżej. Podstawą dokonania inwentaryzacji w tym zakresie jest porównanie danych ks...