Jak odzyskać nadpłacony lub nienależnie zapłacony podatek (2)- Sposób, forma i miejsce zwrotu nadpłaty

Zgodnie z art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej (Ordynacji), nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Nadpłaty, których wysokość nie przekracza wysokości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, podlegają z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku - na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba, że podatnik wystąpi o ich zwrot. Te same przepisy stosuje się odpowiednio do zaliczania nadpłaty płatnika lub inkasenta na poczet jego zaległości podatkowych, bieżących zobowiązań podatkowych lub zobowiązań powstałych w związku z wykonywaniem obowiązków płatnika lub inkasenta.

Zaliczanie i zwrot nadpłaty nie zależą od sposobu powstania i stwierdzenia nadpłaty. Co istotne, pierwszeństwo ma tzw. zwrot pośredni, czyli zaliczenie nadpłaty na poczet zaległych lub bieżących zobowiązań podatkowych.

Zaliczenia i zwrotu organ podatkowy dokonuje z urzędu w formie postanowienia, z chwilą powstania nadpłaty. Zaliczeniu podlegają nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem, zarówno na poczet zaległości podatkowych, jak i odsetek za zwłokę od tych zaległości. Nadpłaty, które pozostają po dokonaniu zaliczenia, podlegają na polecenie podatnika zaliczeniu na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Jeśli nie jest możliwe zaliczenie nadpłaty na poczet zaległych lub bieżących zobowiązań oraz w przypadku braku dyspozycji podatnika, nadpłata lub jej pozostała część podlega w całości zwrotowi z urzędu

Stosownie do art. 76a. § 1 Ordynacji, w sprawach zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie. W przypadku zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych przepisy art. 55 § 2 i art. 62 § 1 stosuje się odpowiednio.

Zatem, jeżeli nadpłata wraz z oprocentowaniem nie pokrywa kwoty zaległości podatkowej wraz odsetkami za zwłokę, nadpłatę tę zalicza się proporcjonalnie na poczet kwoty zaległości podatkowej oraz kwoty odsetek za zwłokę w stosunku, w jakim na dzień zaliczenia nadpłaty, pozostaje kwota zaległości podatkowej do kwoty odsetek za zwłokę (odpowiednie stosowanie art. 55 § 2 Ordynacji).

Jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania z różnych tytułów, nadpłatę zalicza się na poczet podatku, począwszy od zobowiązania o najwcześniejszym terminie płatności, chyba że podatnik wskaże, na poczet którego zobowiązania chce dokonać zaliczenia nadpłaty (odpowiednie stosowanie art. 62 § 1).

W myśl § 2 art.76a Ordynacji, zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje z dniem:

1) powstania nadpłaty – w przypadkach, o których mo...