Wszyscy pasjonują się doskonałymi wynikami polskiej gospodarki w 2006 r. Mało kto wskazuje prawdziwych autorów tego sukcesu – przedsiębiorstwa, które wytwarzają przecież 70% PKB. W ubiegłym roku udało im się osiągnąć doskonałe wyniki. Teraz czas na ich wykorzystanie, ale nie w sposób, w który planują to zrobić politycy – dokonując redystrybucji dochodu narodowego.

Teraz czas na ich wykorzystanie, ale nie w sposób, w który planują to zrobić politycy – dokonując redystrybucji dochodu narodowego. Dziś w strategicznym interesie Polski jest wykorzystanie wzrostu gospodarczego do zmniejszenia deficytu budżetowego i długu publicznego, do reformy finansów publicznych. Tylko w ten sposób można zapewni stabilne podstawy dalszego wzrostu gospodarczego.

W 2006 r. przedsiębiorstwa osiągnęły doskonałe wyniki finansowe (na podstawie danych GUS dotyczących przedsiębiorstw zatrudniających minimum 50 pracowników). Przychody firm wzrosły o prawie 14% przy niższej dynamice kosztów (12,9%). W efekcie poprawiła się relacja kosztów do przychodów i wzrosła rentowność sprzedaży z 3,9% w 2005 r. do 4,7% w ubiegłym.

Analiza sukcesu ’2006
Ciekawie zmieniła się struktura kosztów rodzajowych – z jednej strony zwiększył się w nich udział kosztów materiałów (o 1,5 pp), a także usług obcych (o 0,1 pp), a z drugiej – zmniejszył się udział amortyzacji i wynagrodzeń (o 0,4 pp). Wzrost udziału kosztów materiałów w kosztach rodzajowych ogółem wskazuje na wzrost ich cen. Natomiast wzrost udziału kosztów usług obcych, który obserwujemy już od dłuższego czasu wskazuje, że przedsiębiorstwa w coraz większym stopniu koncentrują się na swojej podstawowej działalności, kupując pozostałe usługi na zewnątrz. W efekcie pozwala to firmom na obniżenie kosztów jednostkowych, a tym samym na wzrost rentowności.

Natomiast spadek udziału amortyzacji w kosztach rodzajowych wskazuje, iż mimo wyraźnego wzrostu inwestycji w drugiej połowie 2006 r. ich skala nie nadążała za wzrostem działalności operacyjnej przedsiębiorstw. A spadek udziału wynagrodzeń w kosztach rodzajowych mówi o szybszym wzroście innych kosztów w relacji do wzrostu kosztów płac, a także o szybszym wzroście wydajności pracy niż wzroście płac. Wskazuje on, że w 2006 r. nie mieliśmy do czynienia z presją płacową, dzięki czemu inflacja mogła się utrzymać na bardzo niskim poziomie.

Ciekawy jest również wysoki, dodatni wynik na pozostałej działalności operacyjnej (5,9 mld zł), które może oznaczać, że przedsiębiorstwa – korzystając z bardzo dobrej koniunktury na rynku nieruchomości – sprzedawały niewykorzystywane przez siebie nieruchomości restrukturyzując także w ten sposób swój majątek. Osiągnęły więc dwa cele – wpływ ze sprzedaży nieruchomości oraz oczyszczenie majątku trwałego z elementów, które nie były wykorzystywane, a które wymagały ponoszenia kosztów podatkowych oraz kosztów związanych z ich utrzymaniem i ubezpieczeniem. Tezę taką potwierdza spadek udziału w kosztach rodzajowych podatków i opłat (o 0,3 pp).

Zaskakują również wyniki na działalności finansowej, które są dodatnie (przychody z działalności finansowej są większe od kosztów finansowych). Odpowiedzi na pytanie o to, jakie czynniki dały taki niespotykany efekt, należy szukać w dwóch źródłach – ciągle niskich zobowiązaniach odsetkowych (kredyty przedsiębiorstw w bankach rosły w 2006 r. ciągle wolniej niż ich depozyty, co oznacza, że przy obniżającym się oprocentowaniu koszty finansowe firm nie wzrosły w zbyt wysokim stopniu) oraz wpłatom z dywidend z tytułu udziału w innych spółkach.

Wysoki dodatni wynik finansowy na pozostałej działalności operacyjnej oraz dodatni wynik na działalności finansowej dały w efekcie wynik finansowy brutto na poziomie wyższym niż wynik na sprzedaży (z podstawowej działalności operacyjnej), co nie jest często spotykane. Podatek dochodowy, który firmy muszą zapłacić od wyniku finansowego brutto, wyniósł efektywnie 16% (przy stawce nominalnej – 19%). Prawdopodobnie przedsiębiorstwa ciągle jeszcze odliczają od podstawy opodatkowania (czyli od zysku brutto) straty z lat ubiegłych (mogą to robić przez 5 lat, a więc mogą to być jeszcze straty z 2001 i 2002 r.).

W efekcie wynik finansowy netto wypracowany przez przedsiębiorstwa wyniósł w 2006 r. 69,8 mld zł, czyli – próbując jego wartość odnieść do pieniędzy, którymi wszyscy się ekscytujemy, tj. do funduszy unijnych – ok. 25% całości środków, które Polska otrzyma z UE w latach 2007-2013.

Tym bardzo dobrym wynikom finansowym towarzyszyło zwiększenie odsetka firm, które zamknęły rok 2006 zyskiem netto – z 76% w 2005 r. do 79,7%. Oczywiście te 20,3% firm, które przyniosły w 2006 r. straty, to ciągłe zbyt dużo, jednak i sama wartość straty ne...