Niezamortyzowana inwestycja w obcym środku trwałym jako koszt

Pytanie podatnika: Czy można traktować jako koszt niezamortyzowaną część inwestycji w obcy środek trwały?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka wynajęła halę na okres 5-ciu lat i zaadaptowała ją do celów produkcyjnych. Poniosła koszty adaptacji, które zostały zakwalifikowane do inwestycji w obcym środku trwałym. Po czteroletnim okresie wynajmu, kierując się kalkulacją ekonomiczną w celu obniżenia kosztów działalności, spółka podjęła decyzję o nie przedłużaniu umowy najmu. Gros działalności produkcyjnej został przeniesiony do nowopowstałego budynku, który jest własnością spółki, a do końca okresu najmu, w dotychczasowych pomieszczeniach, prowadzone były działania wspomagające proces produkcyjny, prace biurowe oraz magazyn. Obecnie, na koniec lutego 2012, umowa najmu ulegnie zakończeniu.
Część infrastruktury, umożliwiająca pracę maszyn i działania produkcyjne, zostały bądź zostaną odinstalowane i przeniesione do nowej fabryki. Niestety, nie wszystkie naniesienia mogą zostać odinstalowane. Dotyczy to nakładów poczynionych na podłogi w hali i biurze, na okna w biurze, na wentylację, bramy wjazdowe, drzwi wewnętrzne, itp. Demontaż powyższych naniesień wiązałby się bowiem z dewastacją pomieszczeń, na co nie wyraził i nie wyrazi zgody wynajmujący.
Reasumując, na koniec lutego 2012 r. Spółka przestanie używać naniesień pozostawionych w dotychczas wynajmowanym budynku. Należy tu stwierdzić, iż Spółka traktowała podatek VAT, wynikający z faktur dokumentujących poniesienie kosztów związanych z ww. inwestycją w środek trwały, jako podatek VAT naliczony, który obniżał w poprzednich okresach podatek należny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można traktować jako koszt niezamortyzowaną cześć inwestycji w obcy środek trwały...
Zdaniem Wnioskodawcy, inwestycja w obcy środek trwały zostanie częściowo zlikwidowana (demontaż i przewóz naniesień do nowego budynku), a częściowo naniesienia zostaną pozostawione wynajmującemu (podłogi w hali i biurze, okna w biurze, wentylacja, bramy wjazdowe, drzwi wewnętrzne, itp.), więc nie ulegną unicestwieniu.
Podobnie, pozostawienie naniesień w budynku wynajmującego, spowoduje utratę władztwa zarówno faktycznego, jak i prawnego nad poczynionymi nakładami przez Spółkę oraz do wykreślenia tych składników majątku z prowadzonej ewidencji środków trwałych. Zatem, zaistnieją przesłanki do uznania tego zdarzenia jako likwidacji środka trwałego.
W sprawie traktowania jako kosztu niezamortyzowanej części inwestycji w obcy środek trwały, Wnioskodawca jest zdania, że użyte w art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sformułowanie „w wyniku likwidacji” nie jest w przypadku Spółki niekorzystne. Zatem, jedynie zmiana rodzaju działalności spółki pozbawiłaby Spółkę prawa do traktowania niezamortyzowanej części inwestycji jako kosztu podatkowego i biorąc to pod uwagę Spółka ma prawo traktować ją jako koszt podatkowy (gdyż nie zmieniła rodzaju działalności).
Mimo wielu niekorzystnych interpretacji w tej materii organów podatkowych, należy podnieść, iż orzecznictwo w tej sprawie nie jest jednolite i na ogół przyznaje prawo podatnikowi do traktowania jako koszt podatkowy podobnych zdarzeń.
Należy tu chociażby przytoczyć wyrok WSA w Krakowie (sygn. ak...