Dałem mojemu pracownikowi wypowiedzenie zmieniające warunki pracy i płacy, którego nie przyjął w terminie narzuconym przepisami KP. Umowa o pracę została więc rozwiązana z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia. Jaką podstawę rozwiązania umowy powinienem wskazać w świadectwie pracy dla pracownika – art. 30 czy 42 KP?

Przede wszystkim, podkreślenia wymaga, że ze względu na sposób sformułowania powyższego pytania, mogą powstać wątpliwości co do samego faktu rozwiązania umowy o pracę. Zauważyć należy bowiem, iż w treści pytania wskazano, że pracownik „nie przyjął w terminie narzuconym przepisami KP”, złożonego mu wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy. Z użytego sformułowania nie wynika w sposób jednoznaczny, czy pracownik wyraźnie odmówił przyjęcia zaproponowanych mu nowych warunków, czy raczej nie wyraził w sposób pozytywny woli ich przyjęcia.

Wyjaśnienia w tym miejscu wymaga, że przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.); dalej: KP) wprowadzają w zakresie regulacji, dotyczącej wypowiedzenia zmieniającego, domniemanie zgody pracownika na nowe warunki pracy i płacy. Do wniosku takiego prowadzi analiza treści art. 42 § 3 KP, zgodnie z którym „w razie odmowy przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków pracy lub płacy, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia. Jeżeli pracownik przed upływem połowy okresu wypowiedzenia nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków, uważa się, że wyraził zgodę na te warunki; pismo pracodawcy wypowiadające warunki pracy lub płacy powinno zawierać pouczenie w tej sprawie. W razie braku takiego pouczenia, pracownik może do końca okresu wypowiedzenia złożyć oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków”.

Brak zatem ośw...