czy postanowienia wydanego toku postępowania podatkowego służy odwołanie

• 27.08.2018WSA. Przedłużenie terminu zwrotu VAT wymaga uprzedniego doręczenia postanowienia
  Z uzasadnienia: Wydane na podstawie art. 87 ust. 2 w związku z ust. 6 ustawy o VAT postanowienie o przedłużeniu terminu zwrotu musi zostać uzewnętrznione przez jego doręczenie podatnikowi, gdyż tylko w takim przypadku wchodzi do obrotu prawnego i wywołuje skutek prawny. Brak doręczenia postanowienia w ustawowym terminie wywołuje skutek prawny w postaci zwrotu zadeklarowanej różnicy podatku, chyba że organ podatkowy określi ją w innej wysokości (art. 99 ust. 12 ustawy o VAT).
• 02.09.2013Odpowiedzialność członków zarządu spółki z o.o.
  Faktyczne wykonywanie obowiązków członka zarządu w spółce z o.o., nawet po formalnej rezygnacji z funkcji członka zarządu w tejże spółce z o.o., powoduje odpowiedzialność podatkową tego podmiotu przewidzianą w art. 116 § 2 ordynacji podatkowej - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
• 25.02.2013MF: Interpelacje ogólne nie mogą wiązać organów podatkowych
  Interpelacja nr 11315 do ministra finansów w sprawie totalnych zaniedbań związanych z niejednolitym stosowaniem przepisów prawa podatkowego przy wydawaniu przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej określonych decyzji, postanowień oraz interpretacji indywidualnych w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych oraz w takich samych stanach prawnych
• 06.11.2012Nieujawnione darowizny i pożyczki jako źródła pochodzenia majątku
  Interpelacja nr 8439 do ministra finansów w sprawie praktyki, jaka wytworzyła się w aparacie skarbowym w zakresie postępowań dotyczących nieujawnionych źródeł przychodów
• 07.01.2010Orzecznictwo: Odmienna wykładnia (nawet błędna) nie jest powodem stwierdzenia nieważności decyzji
  Teza: Odmienna wykładnia konkretnego przepisu prawa, choćby następnie okazała się błędną, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, a tym samym nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji. Już sam fakt istnienia kilku różnych wykładni przepisów prawa może sugerować, że nie mamy do czynienia z zaistnieniem przesłanki rażącego ich naruszenia. O rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 o.p., moglibyśmy mówić dopiero wówczas, gdyby jedna z zaprezentowanych wykładni prawa, pozostawała w sposób oczywisty, bezdyskusyjnie sprzeczny z treścią tej normy prawa.