18.04.2017Faktury korygujące faktury wewnętrzne a moment korekty kosztów
Pytanie podatnika: Czy, jeżeli spółka wystawi faktury korygujące do faktur wewnętrznych, w których wykazano nieodpłatne przekazanie towarów i usług jako opodatkowane VAT, to podatek VAT od nieodpłatnych wydań uprzednio zaliczony przez spółkę do kosztów uzyskania przychodów, powinien zostać skorygowany w kosztach uzyskania przychodów w bieżącym okresie, tj. w którym wystawiono „korektę faktury wewnętrznej”, czy też w okresie, w którym pierwotnie spółka ujęła koszty uzyskania przychodów z tytułu VAT od nieodpłatnego wydania (w dacie dokonania nieodpłatnego wydania)?
03.08.2015Czy koszty obsługi prawnej można odliczyć? Tezy: Koszty obsługi prawnej przedsiębiorcy stanowią koszty pośrednie związane z przychodem uzyskanym z prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej (art. 22 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.). Nie ma przy tym znaczenia czy tego rodzaju wydatki ponoszone są na bieżącą obsługę prawną, czy też ponoszone są w związku z ustanowieniem pełnomocnika do reprezentowania przedsiębiorcy w konkretnych sprawach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
16.09.2013NSA: Wydatki na spotkania biznesowe w kosztach podatkowych Skoro wydatki na drobny poczęstunek podawane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie spółki mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, to – w kontekście treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT - nic nie przemawia za odmową zaliczenia wydatków podatnika na zakup usług gastronomicznych od wyspecjalizowanego podmiotu, tylko z tego względu, że ich świadczenie miało miejsce poza jego siedzibą (np. restauracji), a także w jego obiekcie (np. w formie cateringu lub w kantynie prowadzonej w siedzibie podatnika przez zewnętrzny podmiot), jeżeli spełniony został ogólny warunek wynikający z treści art. 15 ust. 1 ustawy i wydatki te nie miały na celu reprezentacji podatnika. Z punktu widzenia treści art. 16 ust. 1 pkt 28, bez znaczenia pozostaje przy tym kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności usług gastronomicznych - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Polski ustawodawca nie mógł wprowadzić w akcie implementującym wspólnotową dyrektywę, dotyczącą ogólno - unijnego podatku od wartości dodanej, żadnych nowych i szerszych wyłączeń i ograniczeń w prawie do odliczenia podatku, aniżeli te, które były dotychczas to jest znajdujące się w ustawie z 1993 r. i innych ustawach podatkowych, na które ta ustawa się powołuje.
14.10.2009Orzecznictwo podatkowe: Nieodpłatne przekazanie towarów na cele firmy bez VAT Z uzasadnienia: Z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Czynności wymienione w punktach 1 i 2 ust. 2 zostały podane jedynie jako przykłady (poprzedzono je bowiem sformułowaniem "w szczególności") wskazanego w części wstępnej tego ustępu przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W konsekwencji również wymienione w pkt 2 tego ustępu "wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny" to tylko takie przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele inne niż związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika.
19.07.2007Orzecznictwo: Spór o wydatki i darowiznę kościelną Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 grudnia 2004 r. sygn. akt SA/Sz 1399/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę na decyzje Izby Skarbowej w Szczecinie Ośrodek Zamiejscowy z dnia 24 czerwca 2003 r., która na podstawie art. 21 § 3 i art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137,poz. 926 ze zm.) oraz art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90.poz. 416 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania złożonego przez Grzegorza i Danutę B od decyzji wydanej w dniu 25 kwietnia 2003 r. przez Drugi Urząd Skarbowy w Koszalinie, określającej wysokość zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. utrzymano w mocy decyzje organu pierwszej instancji.
