firma zagraniczna posiada polski vat

  • 08.11.2023Faktura w walucie obcej pomiędzy polskimi podatnikami VAT
    Jakiś czas temu na podstawie art. 358 § 1 Kodeksu cywilnego obowiązywała w obrocie gospodarczym zasada walutowości. Zgodnie z nią zobowiązania pieniężne na obszarze Polski mogły być wyrażone wyłącznie w złotych polskich. Z dniem 24 stycznia 2009 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy Kodeks cywilny i ustawy - Prawo dewizowe. Tym samym uchylona została zasada walutowości, stało się więc dopuszczalne dokonywanie rozliczeń pomiędzy polskimi podmiotami w obcej walucie. Tego rodzaju zobowiązanie umowne może jednak zostać spełnione w polskich złotych. Ustawodawca przewiduje tu wyjątek dla sytuacji gdy ustawa, orzeczenie sądowe stanowiące źródło zobowiązania bądź czynność prawna zastrzega spełnienie świadczenia w obcej walucie.
  • 18.02.2021Faktura w walucie obcej pomiędzy polskimi podatnikami VAT
    Jakiś czas temu na podstawie art. 358 § 1 Kodeksu cywilnego obowiązywała w obrocie gospodarczym zasada walutowości. Zgodnie z nią zobowiązania pieniężne na obszarze Polski mogły być wyrażone wyłącznie w złotych polskich. Z dniem 24 stycznia 2009 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy Kodeks cywilny i ustawy - Prawo dewizowe. Tym samym uchylona została zasada walutowości, stało się więc dopuszczalne dokonywanie rozliczeń pomiędzy polskimi podmiotami w obcej walucie. Tego rodzaju zobowiązanie umowne może jednak zostać spełnione w polskich złotych. Ustawodawca przewiduje tu wyjątek dla sytuacji gdy ustawa, orzeczenie sądowe stanowiące źródło zobowiązania bądź czynność prawna zastrzega spełnienie świadczenia w obcej walucie.
  • 30.09.2020Faktura w walucie obcej pomiędzy polskimi podatnikami VAT
    Jakiś czas temu na podstawie art. 358 § 1 Kodeksu cywilnego obowiązywała w obrocie gospodarczym zasada walutowości. Zgodnie z nią zobowiązania pieniężne na obszarze Polski mogły być wyrażone wyłącznie w złotych polskich. Z dniem 24 stycznia 2009 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy Kodeks cywilny i ustawy - Prawo dewizowe. Tym samym uchylona została zasada walutowości, stało się więc dopuszczalne dokonywanie rozliczeń pomiędzy polskimi podmiotami w obcej walucie. Tego rodzaju zobowiązanie umowne może jednak zostać spełnione w polskich złotych. Ustawodawca przewiduje tu wyjątek dla sytuacji gdy ustawa, orzeczenie sądowe stanowiące źródło zobowiązania bądź czynność prawna zastrzega spełnienie świadczenia w obcej walucie.
  • 23.05.2019Faktura w walucie obcej pomiędzy polskimi podatnikami VAT
    Jakiś czas temu na podstawie art. 358 § 1 Kodeksu cywilnego obowiązywała w obrocie gospodarczym zasada walutowości. Zgodnie z nią zobowiązania pieniężne na obszarze RP mogły być wyrażone wyłącznie w złotych polskich. Z dniem 24 stycznia 2009 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy Kodeks cywilny i ustawy - Prawo dewizowe. Tym samym uchylona została zasada walutowości, stało się więc dopuszczalne dokonywanie rozliczeń pomiędzy polskimi podmiotami w obcej walucie. Tego rodzaju zobowiązanie umowne może jednak zostać spełnione w polskich złotych. Ustawodawca przewiduje tu wyjątek dla sytuacji gdy ustawa, orzeczenie sądowe stanowiące źródło zobowiązania bądź czynność prawna zastrzega spełnienie świadczenia w obcej walucie.
  • 30.07.2018Poradnik praktyczny: Delegacje krajowe i zagraniczne - cz. VI
    W kolejnym odcinku poradnika omawiającego zasady rozliczania delegacji krajowych i zagranicznych w ujęciu teoretycznym i praktycznym kontynuujemy rozważania poświęcone rozliczeniu delegacji zagranicznych. Zajmujemy się w nim m.in. zasadami postępowania z dokumentami księgowymi sporządzonymi w języku obcym, ustaleniem wartości złotowej kosztu poniesionego w walucie obcej czy rozliczaniem zaliczek.
  • 26.07.2018Poradnik praktyczny: Delegacje krajowe i zagraniczne - cz. VI
    W kolejnym odcinku poradnika omawiającego zasady rozliczania delegacji krajowych i zagranicznych w ujęciu teoretycznym i praktycznym kontynuujemy rozważania poświęcone rozliczeniu delegacji zagranicznych. Zajmujemy się w nim m.in. zasadami postępowania z dokumentami księgowymi sporządzonymi w języku obcym, ustaleniem wartości złotowej kosztu poniesionego w walucie obcej czy rozliczaniem zaliczek.
  • 20.06.2013Odliczenie VAT przez oddział zagranicznej spółki
    Z uzasadnienia: Nie można upatrywać zwrotu kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT jedynie w odniesieniu do czynności opodatkowanych i to wykonywanych na terytorium kraju. Sytuację podatnika prowadzącego działalność gospodarczą poza terytorium Polski należy odnieść do szeroko rozumianej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 9 Dyrektywy 2006/112 (także: art. 15 ust.1 i 2 ustawy o VAT). Wykładni przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT nie można dokonywać w takim rozumieniu, że trzeba wykazać związek podatku naliczonego z polskim podatkiem należnym.
  • 02.06.2011NSA: Oddział zagranicznej spółki nie musi występować o własny NIP
    W świetle art. 2 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oddział spółki zagranicznej, będącej podatnikiem na mocy odrębnych przepisów, nie jest zobowiązany do zgłoszenia ewidencyjnego, nawet tylko jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych oraz płatnik składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, ponieważ w obrocie gospodarczym posługuje się NIP nadanym spółce. Również na gruncie ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, a zwłaszcza jej art. 5 pkt 4, nie można wywieść odrębności prawnej oddziału od spółki, którego odrębność od spółki polega tylko na funkcjonalnym i przestrzennym wydzieleniu części organizacyjno-gospodarczej spółki.
  • 14.08.2008Dochodzenie zwrotu VAT przez podmioty zagraniczne
    Podatnicy, którzy dokonują nabycia towarów bądź usług za granicą, nie mają możliwości odliczenia podatku VAT zapłaconego w innym kraju od podatku należnego w kraju swojej siedziby. Zgodnie jednak z zasadą neutralności, leżącą u podstaw konstrukcji tego podatku, VAT nie powinien obciążać podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami – konsumentami.