Zwrot VAT za materiały budowlane: Remont użyczonego lokalu w rozbudowywanym budynku

Z uzasadnienia: Okoliczność, że proces budowlany nadbudowy budynku nie został zakończony nie ma wpływu na zawartą umowę. Podatniczka legitymowała się podpisaną z rodzicami umowę użyczenia, która jest zaliczana do tytułów prawnych do budynku (lokalu) mieszkalnego (art. 3 pkt 11 Prawa budowlanego). W umowie tej określono cel jej zawarcia polegający na wykończeniu nadbudowanej części, przez przeprowadzenie remontu i dostosowanie do własnych potrzeb mieszkaniowych, dlatego nie można się zgodzić z stanowiskiem organów podatkowych, że do czasu zgłoszenia zakończenia rozbudowy budynku mieszkalnego prawo do zwrotu przysługuje jedynie osobom fizycznym, które zakończyły proces budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego - procesu inwestycyjnego polegającego na nadbudowie budynku mieszkalnego.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska (spr.) Sędziowie WSA Elżbieta Kmiecik WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant St. insp. sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi G. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 18 czerwca 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych:

1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 29 stycznia 2007 r., nr [...],
2) określa, że zaskarżona decyzja w całości nie podlega wykonaniu,
3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu na rzecz G. S. kwotę 1361,29 (słownie: jeden tysiąc trzysta sześćdziesiąt jeden 29/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 18 czerwca 2010 r., nr[...], utrzymująca w mocy rozstrzygnięcie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 29 stycznia 2007 r., którą odmówiono G.S. zwrotu części wydatków poniesionych w latach 2005-2006 na zakup materiałów budowlanych z tytułu remontu lokalu mieszkalnego.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:

W dniu 19 czerwca 2006 r. G.S. złożyła w Drugim Urzędzie Skarbowym w Opolu, wniosek VZM-1 o zwrot części wydatków poniesionych w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2007 r., w związku z remontem budynku mieszkalnego. Wniosek ten następnie skorygowała, ujmując także wydatki wykazane w załączniku VZM-1/A, wskutek czego kwota zwrotu wyniosła 1784 zł. Do wniosku załączyła kserokopie faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki, decyzję Burmistrza O. [...] z dnia 24 czerwca 2002 r., wydaną dla państwa J. i U. S. - rodziców skarżącej- ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania działki [...] k.m. 3 obręb K., dla zmiany konstrukcji dachu na jednorodzinnym budynku mieszkalnym i adaptacji strychu na pomieszczenia mieszkalne oraz umowę użyczenia drugiego piętra tego budynku z dnia 31 grudnia 2004 r., zawartą między skarżącą i rodzicami na czas nieokreślony. W związku ze złożonym wnioskiem organ podatkowy przeprowadził oględziny drugiego piętra budynku mieszkalnego położonego w K., w wyniku których ustalił, że nadbudowa drugiego piętra budynku mieszkalnego obejmowała cztery pokoje, łazienkę oraz przedpokój - kompletnie wykończone. W trakcie prowadzonych czynności kontrolnych skarżąca oświadczyła, iż właścicielami budynku są jej rodzice, którzy posiadają pozwolenie na budowę w zakresie nadbudowy drugiego piętra w postaci zmiany konstrukcji dachu i adaptacji strychu na cele mieszkaniowe i do 31 grudnia 2004 r. ponosili oni wszystkie wydatki związane z nadbudową. W dniu 31 grudnia 2004 r. zawarła z rodzicami umowę użyczenia, na podstawie której zobowiązała się do przeprowadzenia remontu drugiego piętra, powstałego w ramach nadbudowy budynku we własnym zakresie i za własne środki, celem dostosowania ich do potrzeb mieszkalnych. Na wezwanie organu skarżąca przedłożyła kserokopię zawiadomienia o zakończeniu nadbudowy przedmiotowego budynku, złożonego w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w dniu 10 stycznia 2007 r., oświadczając jednocześnie, iż w dacie zawarcia umowy użyczenia, przedmiot użyczenia znajdował się w stanie surowym, posiadał dach, ściany, podłogi, oraz stolarkę okienną, natomiast wykonane przez nią prace nie wymagają pozwolenia na budowę.

Decyzją z dnia 29 stycznia 2007 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej Ordynacja podatkowa oraz art. 6 ust. 1 w związku z art. 3, art. 4 i 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468) - zwanej dalej ustawą o zwrocie, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu, odmówił skarżącej zwrotu wnioskowanej kwoty. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że dniu złożenia wymienionego wniosku skarżąca nie spełniała warunków uprawniających do zwrotu, z uwagi na brak wymaganego dokumentu do przeprowadzenia inwestycji polegającej na adaptacji drugiego piętra budynku celem przystosowania do celów mieszkalnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy o zwrocie. Organ I instancji, analizując przedłożone dokumenty uznał, że drugie piętro budynku powstało w ramach nadbudowy budynku mieszkalnego, realizowanej przez rodziców skarżącej na podstawie pozwolenia na budowę zaś przepisy prawa budowlanego nie przewidują możliwości przeniesienia prawa do realizacji inwestycji uzyskanego na podstawie pozwolenia na budowę na rzecz innych osób w drodze umowy użyczenia. Uwzględniając zatem zawartą umowę użyczenia, zwrotowi podlegałyby wyłącznie wydatki poniesione przez skarżącą po dniu 10 stycznia 2007 r., tj. po zgłoszeniu zakończenia inwestycji przez rodziców skarżącej. Nadto organ I instancji, przywołując treść art. 710 KC wyjaśnił, iż przedmiotem użyczenia może być rzecz, która nadaje się do używania, tymczasem będące przedmiotem użyczenia drugie piętro w budynku było w stanie surowym, zatem nie nadawało się do użytkowania.

Od decyzji organu pierwszej instancji skarżąca wniosła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu kwestionując pogląd organu, że przeprowadzone przez nią prace remontowe wymagały pozwolenia na budowę. Wskazała, że przepisy ustawy o zwrocie nie uzależniają prawa do zwrotu od posiadania pozwolenia na budowę w przypadku prowadzenia prac remontowych. W ocenie skarżącej, błędne było odwołanie się organu do definicji remontu zawartej w ustawie Prawo budowlane. Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, decyzją z dnia 5 lipca 2007 r., nr [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 7 ustawy o zwrocie, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, w pełni podzielając zaprezentowane w niej stanowisko.

Skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję organu drugiej instancji, domagając się jej uchylenia. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie przepisów Ordynacji podatkowej tj.: art. 120, 121,111,187 § 1 oraz 199a § 1 w zw. z art. 2 pkt 1 i 5, art. 3 ust.1 pkt 3, art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o zwrocie oraz art. 710 Kodeksu cywilnego pozostający w związku z przywołanymi wcześniej przepisami a także art. 3 pkt 8 i 11, art. 28 ust.2 i art. 32 ust. 4 oraz art. 54 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.). W uzasadnieniu wywodziła, że organy błędnie oceniły, że przedmiot użyczenia w chwili zawarcia umowy nie nadawał się do używania. Zdaniem skarżącej, posiadała ona tytuł prawny do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Nadto zarzuciła nieważność decyzji organu II instancji, bowiem podpisana ona została przez kierownika referatu a nie dyrektora izby, co rodzi wątpliwości.

Wyrokiem z dnia 28 listopada 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę G.S. uznając, iż nie zasługuje ona na uwzględnienie. W uzasadnieniu Sąd, aprobując stanowisko organów podatkowych uznał, iż ponoszone przez skarżąca wydatki na zakup materiałów budowlanych w czasie trwania procesu inwestycyjnego, a przed jego zakończeniem nie uprawniały skarżącej do otrzymania zwrotu ich części na zasadach określonych w ustawie o zwrocie.

W wyniku skargi kasacyjnej G.S., Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 15 września 2009 r., sygn. akt I FSK 525/08, uchylił powyższy wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Opolu, wywodząc, że brak odniesienia się przez Sąd pierwszej instancji do zarzutów strony podniesionych w skardze, dotyczącym naruszenia prawa procesowego przez wydanie decyzji przez osobę nieuprawnioną jest uchybieniem wyrażającym się w niedostatecznej realizacji wymogów zawartych w art. 141 P.p.s.a. W wyniku ponownego rozpoznania sprawy, wyrokiem z dnia 17 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Op 447/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 P.p.s.a., stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji.

W związku z powyższym wyrokiem, wobec wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji z dnia 5 lipca 2007 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, ponownie rozpatrzył zarzuty zawarte w odwołaniu z dnia 14 lutego 2007 r. i decyzją z dnia 18 czerwca 2010 r., nr [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r., o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji z dnia 29 stycznia 2007 r. W motywach rozstrzygnięcia powołując się na art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie, wskazał, iż od dnia 1 stycznia 2006 r. osobie fizycznej przysługuje prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku mieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach, bądź w związku z remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego. Prawo to przysługuje w odniesieniu do wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., na zakup materiałów budowlanych związanych z jedną z inwestycji, gdy osoba fizyczna posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, bądź pozwolenie na budowę dla inwestycji, dla których jest ono wymagane. Na podstawie przepisów Prawa budowlanego wyjaśnił istotę pojęcia prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pozwolenia na budowę oraz użytkowanie obiektu budowlanego. Organ wskazał, iż wniosek złożony przez G.S. dotyczył wydatków poniesionych przed 10 stycznia 2007 r. na zakup materiałów budowlanych związanych z prowadzoną do tego czasu inwestycją wymagającą pozwolenia na budowę. Wob...