Zmiana sposobu wykorzystywania leasingowanego samochodu - skutki podatkowe

Przedsiębiorca, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą i używający samochodu na podstawie umowy leasingu może zwykle po jej zakończeniu wykupić samochód za cenę, uwzględniającą dotychczasowe spłaty jego wartości. Jest to zazwyczaj cena dużo niższa od rynkowej samochodu w podobnym stanie. W przypadku wykorzystywania samochodu wprowadzonego po zakupie do ewidencji przedsiębiorcy, jego sprzedaż będzie wywoływała skutki podatkowe, właściwe dla sprzedaży składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą. A co w przypadku, gdyby samochód po zakończeniu umowy leasingu nie był już wykorzystywany w działalności? Na to pytanie odpowiada interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 29 stycznia 2019 r.

Zdarzenie przyszłe

Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, wybrała opodatkowanie podatkiem wg. skali podatkowej i rozlicza zaliczki na podatek dochodowy w tej formie. Jest czynnym podatnikiem VAT, składa deklaracje kwartalne. Głównym przedmiotem Jej działalności gospodarczej są usługi księgowe. Wnioskodawczyni prowadzi małe biuro rachunkowe w domu i jeździ do klientów po odbiór dokumentów do ich firm, prowadzi księgowość w siedzibie swoich klientów oraz również, gdy jest taka potrzeba jeździ załatwiać sprawy dla klientów do Urzędów Skarbowych bądź ZUS. W czerwcu 2015 r. zawarła umowę leasingu operacyjnego, która spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.). Umowa była zawarta na okres 36 miesięcy, jednakże aneksem została przedłużona na 60 miesięcy i przewiduje możliwość wykupu samochodu po zakończeniu okresu umowy w zależności od woli leasingobiorcy. Umowa dotyczyła samochodu osobowego, który Wnioskodawczyni wykorzystuje w celu świadczenia usług. W okresie leasingu odlicza 50% VAT z każdej faktury otrzymanej od leasingodawcy oraz z faktur dotyczących wydatków eksploatacyjnych i serwisowych dotyczących samochodu. Pozostała kwota każdej faktury stanowiła podatkowe koszty uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Zakończenie umowy leasingu ma nastąpić w czerwcu 2020 r. lub zostanie skrócony o rok i zostanie zakończony w czerwcu 2019 r., a faktura będzie wystawiona na kwotę wykupu około 850 zł brutto na Wnioskodawczynię jako na przedsiębiorcę. Wnioskodawczyni planuje nie wykorzystywać tego samochodu do końca umowy leasingowej dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, a jedynie tylko dla celów prywatnych, dlatego nie będzie ujmować ostatnich rat leasingowych w kosztach i odliczać z nich w deklaracji VAT-7 podatku naliczonego i nie ujmie faktury dotyczącej wykupu w kosztach podatkowych ani ewidencji środków trwałych i nie odliczy w deklaracji VAT-7 podatku naliczonego z niej wynikającego. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać samochód w okresie nie krótszym niż 6 miesięcy od momentu wykupu samochodu.

Pytanie Wnioskodawcy

Czy sprzedaż takiego samochodu z majątku prywatnego (Wnioskodawczyni nie wprowadzi go do środków trwałych działalności) po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie - wykup spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym tytułem działalności gospodarczej?

Stanowisko i uzasadnienie Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, po wykupieniu z leasingu samochód stanie się składnikiem majątku prywatnego i co istotne nigdy nie będzie składnikiem majątku w prowadzonej działalności gospodarczej. Jeśli zdecyduje się na odpłatne zbycie pojazdu to taką czynność może zakwalifikować jako przychód ze źródła przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie kwalifikować go jako przychód z działalności gospodarczej. Zgodnie z treścią tego przepisu, nie stanowi źródła przychodów odpłatne zbycie m.in. rzeczy ruchomych, poza działalnością gospodarczą, jeśli następuje po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Dlatego uważa, że sprzedaż samochodu po okresie przytoczonym w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym.

Stanowisko i uzasadnienie KIS

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

- pozarolnicza działalność gospodarcza,

- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

• nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

• prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

• środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

• składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

• składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której zawarła umowę leasingu operacyjnego, dotyczącą samochodu osobowego. Wnioskodawczyni, po zakończeniu umowy leasingu, wykupi przedmiotowy samochód i przeznaczy go na cele prywatne. Powyższy samochód nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać przedmiotowy samochód po upływie co najmniej pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie-wykup.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powyższe przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie wykupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód, o którym mowa we wniosku nie będzie stanowił składnika majątku firmy, wymienionego w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej.

Sprzedaż tego samochodu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji przychód nie powstanie, jeżeli zbycie rzeczy będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jej nabycie (wykup z leasingu).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

(...)

Interpretacja Indywidualna z 29 stycznia 2019 r. - sygn. 0115-KDIT3.4011.558.2018.1.WM