Zbiorniki retencyjne a podatek od nieruchomości

Z uzasadnienia: Decydujące znaczenie na określenie rodzaju akwenu wodnego ma tutaj sposób powstania misy zbiornika wodnego, co ma bezpośrednie przełożenie na możliwość zakwalifikowania go jako jeziora dla potrzeb opodatkowania. Wykładnia pojęcia "jezioro", prowadzi bowiem do wniosku, że jest to zbiornik powstały w sposób naturalny. Grunty pod jeziorami bez względu na to czy posiadają klasyfikację Ws czy Wp podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Jeśli natomiast zbiornik wodny jest dziełem człowieka (staw, zbiornik pokopalniany), co do zasady nie może być traktowany jako jezioro.

SENTENCJA

Dnia 21 czerwca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Szymon Widłak Sędziowie WSA Walentyna Długaszewska WSA Małgorzata Górecka (spr.) Protokolant: sekr. sąd. Anna Zys-Ruszkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2012 roku przy udziale sprawy ze skargi Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia r. nr w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 rok oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30.11.2009 r. Prezydent Miasta określił dla Sp. z o. o. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 rok na kwotę 1073669 zł.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż strona nabyła na podstawie aktów notarialnych z 19.12.2007 i 28.12.2007 r. od firmy SA szereg nieruchomości. W deklaracji za 2009 r. spółka wskazała m. in. powierzchnie gruntów pod jeziorami, zajęte pod zbiorniki retencyjne (1,3047 ha). Organ wezwał stronę do przedłożenia dokumentów potwierdzających prawidłowość deklaracji w powyższym zakresie. Strona stwierdziła, iż grunty te są oznaczone w rejestrze gruntów symbolem Ws, a zapisy te mają decydujące znaczenie dla określenia przedmiotu opodatkowania w podatku od nieruchomości. Strona przedłożyła ponadto 2 opinie dotyczące klasyfikacji zbiornika wodnego przy ul. ... , wydane przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej w czerwcu 2009 (autorstwa R) oraz w sierpniu 2009 (autorstwa R i B).

Organ I instancji stwierdził, iż przepisy podatkowe przewidują preferencyjne zasady obliczania podatku m.in. przy gruntach pod jeziorami. Przepisy podatkowe nie zawierają definicji legalnej jeziora, ani nie odsyłają w tym zakresie do innych aktów prawnych. O zaliczeniu gruntu do określonego akwenu nie decydują też zapisy w ewidencji gruntów, a oznaczenie symbolem WS nie jest równoznaczne z zakwalifikowaniem gruntu do kategorii jezior. Z opinii dostarczonej przez stronę wynika, iż sporny zbiornik ma pochodzenie antropogeniczne, a nie naturalne. Za jezioro nie uznaje go ponadto Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Z tego względu nie było podstaw do zastosowania wobec tego zbiornika preferencyjnej stawki podatku, przeznaczonej dla jezior.

Organ podatkowy stwierdził ponadto, że strona nieprawidłowo zakwalifikowała do gruntów związanych z własnością lokali mieszkalnych grunt zabudowany o pow. 783 kw., położony w P. Stanowi on współwłasność osoby prawnej i osób fizycznych. Strona winna wobec tego opodatkować powyższą nieruchomość odrębnie, składając oddzielną deklarację obejmującą powierzchnię gruntu wraz z usadowionym na niej budynkiem.

Od powyższej decyzji odwołał się podatnik podnosząc, że nie zgadza się z opodatkowaniem spornej nieruchomości, wskazując że powinna ona zostać opodatkowana podatkiem od nieruchomości "za grunty pod jeziorami". Zarzucono organowi nieprzeprowadzenie dowodu z opinii biegłego w trybie art. 197 § 1 Ordynacji podatkowej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 20 października 2011 r. utrzymało w mocy orzeczenie organu podatkowego I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że w sprawie kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest czy grunty będące w posiadaniu odwołującego, sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako Ws, są gruntami pod jeziorami opodatkowanymi stawką preferencyjną jak chciałby podatnik, czy też gruntami nie korzystającymi z preferencji podatkowej. Organ II instancji przyjął tezę organu I instancji, iż jeziorem dla celów podatkowych może być tylko zbiornik naturalnego pochodzenia, a oznaczenie gruntu symbolem Ws nie ma charakteru wiążącego dla organu podatkowego w kwestii uznania go za jezioro.

Ustawodawca w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wprowadził specjalną stawkę podatkową dla gruntów pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych. SKO podkreśliło, że ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie zawiera normatywnej definicji "jeziora", ani nie odsyła do innego aktu, w którym taka definicja mogłaby się znaleźć. Przez jezioro należy rozumieć naturalne zagłębienie lądu tworzące zbiornik wodny, niemające połączenia z morzem. Z definicji tej wynika, że podstawową przesłanką pozwalającą na uznanie, że dany zbiornik wodny stanowi jezioro, jest jego naturalne pochodzenie. Dla zakwalifikowania danego zbiornika jako jezioro istotny jest sposób powstania misy zbiornika. Jeżeli powstała ona w sposób naturalny, to mamy do czynienia z jeziorem. Jeżeli natomiast jest ona wytworem działalności człowieka, to mamy do czynienia ze zbiornikiem sztucznym. Oznacza to, że wszelkie zbiorniki, które powstały w następstwie działań człowieka (np. stawy, zbiorniki pokopalniane) nie mogą być uznane za jeziora. Dalej organ odwoławczy wskazał, iż biorą...