Zasady korzystania z ulgi rodzinnej w przypadku konfliktu

Samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania ulgi. Dla nabycia tego prawa konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie, czyli wykonywanie wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic.

 

Stan faktyczny

W dniu 25 kwietnia 2018 r. ojciec dziecka D.L. powiadomił Wnioskodawczynię SMS-em, że za rok 2017 dokonał odliczenia połowy ulgi na ich córkę (...). Wnioskodawczyni dokonała również odliczenia ulgi na córkę za 2017 r. w całości. Ojciec dziecka nie mieszka z nimi. D.L. wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 7 lipca 2016 r., jako sprawca przemocy w rodzinie został zobowiązany do opuszczenia mieszkania. Wychowaniem małoletniej córki zajmuje się osobiście Wnioskodawczyni. Samodzielnie wykonuje władzę rodzicielską poprzez zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Ojciec – jak wskazała Wnioskodawczyni - nie interesuje się dzieckiem i nie utrzymywał żadnych kontaktów z małoletnią córką. W dniu 12 stycznia 2016 r. przed Sądem Rejonowym Wnioskodawczyni z ojcem dziecka zawarła ugodę w sprawie alimentów. Zgodnie z treścią tej ugody ojciec dziecka zobowiązał się łożyć na rzecz córki alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie. Ponieważ - jak wskazuje Wnioskodawczyni - ojciec dziecka nie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego, Wnioskodawczyni złożyła do Komornika Sądowego wniosek o egzekucję świadczenia alimentacyjnego. Wobec uregulowania w późniejszym okresie zaległości i regularnych wpłat alimentów sprawa u komornika została zawieszona.

W 2017 r. ojciec dziecka nie miał ustalonych kontaktów z córką i nie została mu również ograniczona władza rodzicielska, choć jak twierdzi Wnioskodawczyni zasługuje on na to. Ponadto Wnioskodawczyni nadmienia, że ojciec córki (...) nie uczestniczył w zaspakajaniu jej potrzeb psychofizycznych i duchowych, nie finansował żadnych prezentów, ograniczał się jedynie do płacenia zasądzonych alimentów. Wnioskodawczyni podkreśla, że ojciec dziecka tylko posiada ale nie wykonuje władzy rodzicielskiej. W dniu 27 października 2017 r. Prokuratura Rejonowa postawiła D. L. zarzut o czyn z art. 207 § 1 kk i skierowała sprawę do Sądu Rejonowego Wydział Karny – sprawa w toku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w 2017 r. dochody Jej nie przekroczyły kwoty 112 000 zł. Wnioskodawczyni uzyskała dochód opodatkowany wg skali podatkowej w wysokości 33 445 zł 45 gr z tytułu zatrudnienia. Wnioskodawczyni posiadała i wykonywała władzę rodzicielską również do córki z pierwszego związku (...), na którą przysługuje Jej też prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej. Wnioskodawczyni nie jest w żadnym związku formalnym, ani nieformalnym.

Pytanie i stanowisko Wnioskodawczyni

Czy w świetle art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulga na dziecko za rok podatkowy 2017 należy się w całości Wnioskodawczyni, skoro ojciec dziecka nie wykonuje władzy rodzicielskiej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełnia podstawowy obowiązek dla zastosowania przedmiotowej ulgi, ponieważ Wnioskodawczyni wykonuje faktycznie władzę rodzicielską nad córką Iloną, poprzez jej wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój, a więc zapewnia wszystkie potrzeby córki od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Tylko Ona wykonuje władzę rodzicielską nad córką. Ojciec dziecka tylko posiada ale nie wykonuje władzy rodzicielskiej. Według Wnioskodawczyni ojciec nie powinien korzystać z ulgi na dziecko, ponieważ w żaden sposób nie uczestniczy w życiu dziecka, ani razu w 2017 r. jej nie odwiedził, nie interesuje się zdrowiem i potrzebami szkolnymi dziecka. To Wnioskodawczyni ponosi koszty utrzymania i opieki nad dzieckiem.

Stanowisko i uzasadnienie KIS

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

- wykonywał władzę rodzicielską;

- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

- jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika: