Zaniechana inwestycja w kosztach podatkowych

Pytanie podatnika: Spółka zaniechała realizacji inwestycji w wyniku znacznego zmniejszenia się powierzchni działek, podlegającej zabudowie. Wydatki poniesione w związku z uzyskaniem stosownych pozwoleń i uzgodnień traktowane są przez Spółkę jako aktywa trwałe, stanowiące środki trwałe w budowie. Jednocześnie, dla celów podatkowych, nie rozpoznała żadnych wydatków, związanych z inwestycją, gdyż nie została ona zakończona. Czy Spółka postąpi prawidłowo, traktując środek trwały w budowie jako inwestycję zaniechaną, a koszty zaniechanej inwestycji zaliczy do kosztów uzyskania przychodu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 stycznia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów zaniechanej inwestycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów zaniechanej inwestycji.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowych, które zostały przez nią nabyte w celu przeznaczenia pod nową siedzibę. Przedmiotowe działki na przeważającym obszarze nie są objęte planem miejscowym w rozumieniu ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. 2012 r. poz. 647 ze zm.), w związku z czym, w celu realizacji inwestycji, Spółka poniosła koszty uzyskania wszelkich niezbędnych w rozumieniu ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a także innych ustaw właściwych dla planowanej inwestycji, zezwoleń i uzgodnień, w tym między innymi koszty uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego, uzgodnień w zakresie przyłączeń energetycznych, komunalnych, wodociągowych i gazowych, a także koszty projektu budowlanego.

W dniu 10 października 2012 r. Rada Miasta podjęła uchwałę w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Uchwała ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa z 23 października 2012 r. weszła w życie w 7 listopada 2012 r. (po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia). Zgodnie z zapisami planu miejscowego, południowa część działek, przeznaczona została pod „zieleń urządzoną”, a w związku z tym, wyłączona spod zabudowy (ze względu na przebiegający wzdłuż ich południowych granic działek ciekiem wodnym korytarz ekologiczny).

Na wniosek Spółki A, Wojewoda 29 października 2012 r. wydał decyzję o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej, utrzymaną w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej 11 września 2013 r., w wyniku której, część z należących do Spółki działek, została przeznaczona pod inwestycję, określoną w decyzji o lokalizacji linii kolejowej. Zgodnie z art. 9s ust. 3 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1594 ze zm.), nieruchomości wydzielone liniami rozgraniczającymi teren stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stała się ostateczna.

W związku z powyższym, Spółka zaniechała realizacji inwestycji w wyniku znacznego zmniejszenia się powierzchni działek, podlegającej zabudowie. Wydatki poniesione w związku z uzyskaniem stosownych pozwoleń i uzgodnień traktowane są przez Spółkę jako aktywa trwałe, stanowiące środki trwałe w budowie. Jednocześnie, dla celów podatkowych, Spółka nie rozpoznała żadnych wydatków, związanych z inwestycją, gdyż nie została ona zakończona. W wyniku uchwalenia planu miejscowego, a także uzyskania przez decyzję wywłaszczeniową przymiotu ostateczności, Spółka zaniechała realizacji inwestycji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpi prawidłowo, traktując środek trwały w budowie jako inwestycję zaniechaną, a koszty zaniechanej inwestycji zaliczy do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o pdop”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy o pdop, koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Z regulacji zawartej w art. 15 ust. 4f ustawy o pdop wynika, że poniesione koszty zaniechanych inwestycji zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich zbycia lub likwidacji. Zbycie to każda czynność prawna, w wyniku której dojdzie do przeniesienia własności składników majątkowych objętych określeniem „inwestycja”. Przepis nie przewiduje przy tym warunku, aby zbycie miało charakter odpłatny. Będzie to zatem nie tylko sprzedaż czy zamiana, ale również np. darowizna. Za likwidację inwestycji należy uznać każdą sytuację, w której składniki majątkowe objęte terminem „inwestycja” przestają istnieć u danego podatnika.

Analiza terminów „zbycie” i „likwidacja” prowadzi do wniosku, że nie wyczerpują one wszystkich przypadków, w których może dojść do zaniechania inwestycji w potocznym rozumieniu tego określenia. Przykładowo podatnik może po prostu zrezygnować z kontynuowania budowy określonego środka trwałego, bez jego zbywania. Komentowana regulacja nie daje jednoznacznej odpowiedzi, jaka jest kwalifikacja prawna kosztów tego rodzaju zaniechanych inwestycji. W tej sytuacji, możliwych jest kilka interpretacji omawianego przepisu. Zgodnie z pierwszą z nich, za „zaniechanie inwestycji” na podstawie art. 15 ust. 4f ustawy o pdop, można uznać wyłącznie jej zbycie lub likwidację. Zgodnie z drugą możliwą interpretacją, zaniechanie inwestycji powinno być rozumiane szerzej, jednak zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów zaniechanych inwestycji może nastąpić tylko w przypadku jej zbycia lub likwidacji. Interpretacja ta różnicuje zatem sytuację podatnika w zależności od tego, co stanie się ze składnikami majątkowymi składającymi się na inwestycję. Trzecia interpretacja może wynikać z uznania, że art. 15 ust. 4f ustawy o pdop, reguluje wyłącznie moment potrącenia kosztów zaniechanych inwestycji, które zostały zbyte lub zlikwidowane, nie rozstrzyga natomiast tego, kiedy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć koszty inwestycji zaniechanych w inny sposób. Trzeba zauważyć, że pierwsza i ostatnia z wymienionych dróg interpretacyjnych nie wyklucza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów inwestycji, z której kontynuowania podatnik zrezygnował, choć sama inwestycja nie uległa zbyciu lub likwidacji. Druga natomiast w niektórych przypadkach nie pozwoli na tego rodzaju kwalifikację.

Wobec jednoczesnego wprowadzenia ust. 4f do art. 15 i uchylenia art. 16 ust. 1 pkt 41, wydaje się, że intencją ustawodawcy było dopuszczenie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów wszelkich inwe...