Zaliczenie zwrotu VAT na poczet innego podatku

Należy odróżnić prawo do zwrotu VAT wykazanego w deklaracji podatkowej od prawa do dysponowania rzeczonym zwrotem podatku przez podatnika. Jedynie w sytuacji uznania przez organ podatkowy zasadności wykazanego przez podatnika zwrotu VAT możliwe będzie zaliczenie go na poczet zaległych zobowiązań podatkowych podatnika. Zatem dopóki organ nie wyda postanowienia w sprawie zaliczenia nie można uznać, że zaległe zobowiązanie wygasło w całości, a podatnik nie ma zaległości podatkowych.

 

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 31 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1392/14.

O co toczył się spór?

Organ podatkowy odmówił podatnikowi (spółka z o.o.) wydania zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach. W uzasadnieniu wskazał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania sprawdzającego stwierdzono, że zalega on z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Wprawdzie spółka wniosła o zaliczenie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego VAT nad należnym VAT na ww. podatek jako kwot do zwrotu na rachunek bankowy, ale została poinformowana, że dyspozycje zostaną dokonane dopiero po weryfikacji złożonych deklaracji.

Jak zauważył organ podatkowy, zaliczeniu podlega zwrot, który nie budzi wątpliwości. Zaliczenie zwrotu podatku na poczet zaległości podatkowych jest pośrednią formą dokonania zwrotu zamiast dokonać zwrotu na rachunek bankowy podatnika, organ podatkowy dokonuje zaliczenia zwrotu na poczet zaległych bądź bieżących zobowiązań podatkowych. W sytuacji, gdy zasadność zwrotu zadeklarowanego przez podatnika budzi wątpliwości organu podatkowego to zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przedłuża on termin dokonania zwrotu do czasu zakończenia weryfikacji zwrotu. Oznacza to, że organ wstrzymuje się także z zaliczeniem weryfikowanego zwrotu na poczet zaległych lub bieżących zobowiązań podatkowych jako, że zwrot może okazać się niezasadny.

Ponadto, wskazał, że postanowienie o przedłużeniu terminu zwrotu podatku jest rozstrzygnięciem wydanym w toku dokonywanych czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego i na tym etapie rozstrzyga ono istotę sprawy zwrotu różnicy podatku, przesądzając, że zwrot nie zostanie dokonany we wnioskowanym terminie. Regulacja przewidziana w art. 87 ustawy o VAT dotycząca zwrotu różnicy podatku nie wyraża absolutnego czy bezwzględnego obowiązku zwrotu we wskazanym terminie. Termin ten zdeterminowany jest wdrożeniem, a co za tym idzie zakończeniem weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach ww. procedur i z perspektywy owych postępowań należy postrzegać termin na dokonanie zwrotu różnicy w VAT.

Reasumując, organ stwierdził, dopóki nie zostanie wydane postanowienie w sprawie zaliczenia nie można uznać, że zaległe zobowiązanie wygasło w całości, a podatnik nie ma zaległości podatkowych.

Na skutek wniesionego przez spółkę zażalenia organ odwoławczy utrzymał w mocy postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji podzielając argumentację prawną zawartą w ww. rozstrzygnięciu.

Podatnik nie zgadzał się z powyższym. W jego opinii zaliczenie zwrotu VAT następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku a nie z dniem zakończenia weryfikacji jego zasadności. Pewny swoich racji złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Co orzekł sąd?

Sąd uznał skargę za niezasadną. W uzasadnieniu wyroku WSA podkreślił, że zgodnie z art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2. W sprawach zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie. W przypadku zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych przepisy art. 55 § 2 i art. 62 § 1 stosuje się odpowiednio (art. 76a § 1 O.p.). Art. 76b § 1 O.p. stanowi, że przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zgodnie zaś z treścią art. 59 § 1 pkt 4 O.p. zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek (...) zaliczenia zwrotu podatku.

Natomiast zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty (art. 87 ust. 2 ustawy o VAT).

Z uwagi na fakt, że zasadność wykazanego w deklaracji podatkowej przez podatnika zwrotu VAT może podlegać dodatkowej weryfikacji należy uznać, że zaliczenie zwrotu, o którym mowa w art. 76b w zw. z art. 76 § 1 i 76a § 1 O.p. odnosi się do zasadnego, zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT zwrotu podatku, a nie prawa do tego zwrotu jeszcze nie zrealizowanego. Zanim bowiem, w określonym terminie, kwota zwrotu podatku znajdzie się na rachunku bankowym podatnika, organ podatkowy może w postępowaniu wyjaśniającym ustalić i ocenić, że deklarowany zwrot jest uzasadniony (por. wyrok NSA z dnia 11 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 23/10, opubl. CBOSA). Podobne rozumowanie należy odnieść do realizacji przez organ podatkowy dyspozycji podatnika odnośnie zaliczenia zwrotu VAT wykazanego w deklaracji podatkowej na poczet zaległości podatkowej. Należy odróżnić bowiem prawo do zwrotu VAT wykazanego w deklaracji podatkowej od prawa do dysponowania rzeczonym zwrotem podatku przez podatnika.

Jak stwierdził sąd, jedynie w sytuacji uznania przez organ podatkowy zasadności wykazanego przez podatnika zwrotu VAT możliwe będzie zaliczenie go na poczet zaległych zobowiązań podatkowych podatnika. A zatem zasady przewidziane w treści art. 76 § 1 O.p. i art. 76a § 1 O.p. w zw. z art. 76b § 1 O.p. jeżeli dotyczą zwrotu VAT (nadwyżki podatku naliczonego nad należnym) muszą być odczytywane przez pryzmat treści art. 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe zasadnie organ podatkowy uznał, że na moment wydania postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach istniała zaległość w podatku dochodowym od osób prawnych. Mając na względzie treść art. 306a § 3 O.p. oraz art. 306e § 1 O.p. z których wyraźnie wynika, że zaświadczenie potwierdza stan faktyczny w oparciu o posiadaną przez organ podatkowy dokumentację uznać należy, że organ podatkowy pierwszej instancji nie mógł wydać zaświadczenia o niezaleganiu w podatku będąc w posiadaniu informacji o toczącym się postępowaniu weryfikującym zasadność zwrotu VAT wykazanego przez spółkę w deklaracjach podatkowych VAT-7 i w sytuacji braku możliwości zaliczenia przedmiotowych zwrotów VAT na poczet zaległości w podatku dochodowym od osób prawnych. Należy tym samym uznać za faktycznie i prawnie uzasadnioną odmowę wydania skarżącej zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach – podsumował WSA.

Ewa Iwan

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...