Wypadek przy pracy. Czy zadośćuczynienie może być kosztem?

Pytanie podatnika: W 2011 roku na terenie zakładu Bar „X”, uczennica uległa wypadkowi i straciła rękę. W związku z wypadkiem prokurator nie dopatrzył się winy Wnioskodawcy, ale z oskarżenia prywatnego Sąd przysądził zadośćuczynienie 150.000 złotych. Wnioskodawca płaci zadośćuczynienie w kwocie 2000 zł co miesiąc. Czy Wnioskodawca może ww. kwotę złotych ująć jako koszt w podatku dochodowym?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani prowadzącej działalność gospodarczą przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2016 r. (data wpływu 13 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniach 13 czerwca 2016 r. i 16 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 czerwca 2016 r. znak ILPB1/4511-1-575/16-2/AN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 6 czerwca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 9 czerwca 2016 r., natomiast w dniu 13 czerwca 2016 r. Wnioskodawca wpłacił stosowną opłatę do wniosku, zaś w dniu 16 czerwca 2016 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o własne stanowisko w odniesieniu do zadanego we wniosku pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2011 roku na terenie zakładu Bar „X”, uczennica uległa wypadkowi i straciła rękę.

W związku z wypadkiem prokurator nie dopatrzył się winy Wnioskodawcy, ale z oskarżenia prywatnego Sąd przysądził Zainteresowanemu zadośćuczynienie 150.000 złotych. Wnioskodawca płaci zadośćuczynienie w kwocie 2.000 zł co miesiąc. Wnioskodawca nie korzystał z odliczeń kosztów podatkowych przy rozliczeniu za 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może kwotę 2.000 złotych ująć jako koszt w podatku dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota wypłacanego miesięcznie 2.000 zł zadośćuczynienia powinna stanowić koszt uzyskania przychodów.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą należy się zadośćuczynienie pracownikowi, który uległ wypadkowi w czasie pracy zasądzone przez Sąd. W myśl ustawy art. 22 ust. 1 updof i odpowiednio art. 15 ust. 1 updop, o uznaniu określonego wydatku za koszt podatkowy, decyduje fakt jego poniesienia w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a zarazem jego brak w enumeratywnie określonym w art. 23 updof i art. 16 ust. 1 updop katalogu kosztów i wydatków, które nie mogą zostać uwzględnione w kosztach podatkowych.

Własne stanowisko wynika z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może...