Wydatki na gastronomię oraz catering w kosztach podatkowych

Koszty poniesione przez podatników na zakup usług gastronomicznych lub cateringowych niejednokrotnie budzą wątpliwości, odnośnie do ich prawidłowego rozliczenia w aspekcie podatkowym. Wynika to ze zbyt ogólnych przepisów ustawy dotyczących kosztów podatkowych. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT) wydatki poniesione na reprezentację nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie zaś z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT za koszty podatkowe możemy uznać wydatki, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W praktyce rozróżnienie kosztów podatkowych od tych, które są kosztami poniesionymi na reprezentację, wydaje się trudne i nie zawsze ich interpretacja jest jednoznaczna.

Gastronomia i catering czy reprezentacja – jak to rozpoznać?

Bardzo trudno rozróżnić wydatki, które zostały poniesione na gastronomię i catering od wydatków poniesionych na reprezentację. Spowodowane jest to brakiem klarownej definicji słowa „reprezentacja”, gdyż nie jest ono sprecyzowane w żadnej z ustaw. Z braku jasnego wytłumaczenia tego terminu w ustawie organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych posiłkują się definicją zawartą w słowniku języka polskiego, według którego „reprezentacja” oznacza „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. W związku z przedstawioną definicją poczęstunek na spotkaniach biznesowych może być uznany jako koszt podatkowy jedynie w przypadku, gdy nie ma on charakteru wystawności. Natomiast tak ogólne pojęcie reprezentacji wciąż budziło problemy interpretacyjne.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. w życie weszła nowelizacja ustawy o podatku dochodowym, do której dodano art. 16 ust 1 pkt 28. W myśl tego przepisu z kosztów uzyskania przychodu wyłączono wydatki poniesione na reprezentację, w szczególności zakup usług gastronomicznych lub też zakup napojów i żywności, bez względu na przeznaczenie ich zakupu. Jednak w dzisiejszych czasach przy tak dużej konkurencji na rynku standardem stało się to, że wszelkie spotkania z potencjalnym kontrahentem odbywają się poza siedzibą firmy, najczęściej w restauracji. Możemy śmiało stwierdzić, że obecnie jest to oznaka profesjonalizmu, a nie wystawność czy okazałość. Trudno wyobrazić sobie sytuację, w której prowadzimy spotkanie biznesowe, naradę czy też zwykłą prezentację bez jakiegokolwiek poczęstunku czy kawy. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami podatkowymi są te wydatki, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wobec tego poczęstunek jest nieodłącznym elementem wszelkiego rodzaju spotkań, które istotnie przyczyniają się do uzyskania w przyszłości przychodu lub zabezpieczenia jego źródła.

Wszelkie wątpliwości zostały rozwiane przez Naczelny Sąd Administracyjny

Ze względu na wciąż pojawiające się niejasności, czy wydatki te zakwalifikować jako koszt podatkowy, brak ustawowej definicji „reprezentacji” oraz rozbieżne interpretacje indywidualne organów podatkowych – skierowano sprawę do rozpatrzenia przez siedmioosobowy skład sędziowski Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrok w tej sprawie został wydany 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Czytamy w nim, że:

(...) dla prawidłowej interpretacji poniesionych wydatków na gastronomię należy określić, w jakim celu zostały one poniesione. Zatem jako koszt reprezentacji można uznać wydatek, który miał na celu poprawę lub budowę dobrego wizerunku przedsiębiorstwa bez względu na miejsce świadczonej usługi lub też określenie, czy dany wydatek miał charakter wystawności, okazałości lub wytworności, ponieważ niezwykle trudnym jest sprecyzowanie dla nich miernika.

Z powyższej interpretacji wynika, że zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT wyłączeniu z kosztów podatkowych nie podlegają wydatki ponoszone przez podatników na drobne poczęstunki, napoje czy posiłki, które są podawane w trakcie prowadzonych spotkań biznesowym, zwłaszcza gdy ich celem jest dodatkowo przedstawienie oferty firmy, rozwiązanie bieżących problemów czy też omówienie szczegółów nawiązania współpracy.

Do powyższego odniósł się również Minister Finansów 25 listopada 2013 r. w interpretacji nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, w której przychylił się do wyroku NSA z 17 czerwca 2013 r., tym samym orzekając:

Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków.

Reasumując powyższe interpretacje organów podatkowych, należy podkreślić, że w kwestii tego, czy dany koszt może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, decydujące jest określenie, jaki jest główny cel jego poniesienia. Przykładowo, do kosztów podatkowych jednostka nie będzie mogła zaliczyć wydatków poniesionych na catering lub gastronomię na spotkaniu rozrywkowym przeznaczonym dla rodziny i bliskich pracowników. Każda sytuacja nabycia usług gastronomicznych powinna więc zostać poddana indywidualnej ocenie przez pryzmat występujących okoliczności i celu poniesienia kosztu.

Integracja pracowników – czy wydatki mogą być kosztem podatkowym?

Podatnik, który zdecyduje się na zorganizowanie określonej imprezy, chcąc zakwalifikować wszelkie wydatki z nią związane jako koszty podatkowe, powinien za cel spotkania przyjąć zintegrowanie zespołu, co przyczyni się do poprawy atmosfery w pracy. Kluczowe jest, aby spotkanie miało na celu budowanie dobrych relacji między pracownikami firmy, co wiąże się ze wzrostem motywacji podczas codziennych obowiązków pracowniczych, a to pozwala na wzrost wydajności. Dodatkowym elementem spotkania powinno być omówienie osiągniętych przez firmę wyników czy planów na przyszłość. Jeżeli organizowana impreza przyjmie taki charakter, wówczas wydatki na gastronomię czy catering będą stanowić koszty uzyskania przychodu, w przypadku zaś, gdy spotkanie przyjmie jedynie charakter konsumpcyjny, wydatki takie nie pomniejszą podstawy opodatkowania przedsiębiorstwa.

Możemy zatem stwierdzić, że słowo „gastronomia” ujęte na fakturze nie zawsze będzie oznaczać reprezentację, która jest wyłączona z kosztów uzyskania przychodu, a kluczowe znaczenie ma cel nabycia tego typu usług. Na tej postawie jednostka powinna klasyfikować odrębnie każdą z zakupionych usług. Warto wspomnieć, że to na podatniku ciąży obowiązek udokumentowania tego, że poniesiony wydatek miał na celu przyczynienie się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów podatnika, zmotywowanie zespołu czy też integrację. Powinniśmy wówczas pamiętać o sporządzeniu odpowiedniej dokumentacji przebiegu takiej imprezy. Warto poza fakturami zachować wszelkie wykorzystane do prezentacji materiały bądź agendę przebiegu spotkania.

Łukasz Walkiewicz

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...