Wycieczka z ZFŚS nie jest przychodem pracownika

Pytanie: Wnioskodawca organizuje wycieczkę dla pracowników, dofinansowaną ze środków ZFŚS. Celem wyjazdu ma być integracja pracowników. Udział w wycieczce jest dobrowolny i dostępny dla wszystkich. Wysokość dofinansowania zależy od sytuacji materialnej danego pracownika. Znana będzie liczba osób biorących udział w wyjeździe i jego koszt ogólny. Koszt jednostkowy można będzie ustalić jako iloraz kosztu ogólnego i liczby uczestników. Czy ww. dofinansowanie wycieczki będzie dla pracowników przychodem?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2019 r. (data wpływu 24 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lipca 2019 r. (data wpływu 30 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dofinansowaniem z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych kosztów wycieczki dla pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dofinansowaniem z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych kosztów wycieczki dla pracowników.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 17 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.333.2019.1.SJ (doręczonym w dniu 19 lipca 2019 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 30 lipca 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 26 lipca 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca organizuje wycieczkę do Chin dla pracowników, dofinansowaną ze środków ZFŚS. Celem wyjazdu ma być integracja pracowników. Udział w wycieczce jest dobrowolny i dostępny dla wszystkich. Wysokość dofinansowania zależy od sytuacji materialnej danego pracownika. Znana będzie liczba osób biorących udział w wyjeździe i jego koszt ogólny. Koszt jednostkowy można będzie ustalić jako iloraz kosztu ogólnego i liczby uczestników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy dofinansowanie wycieczki ze środków ZFŚS będzie dla pracowników przychodem podlegającym opodatkowaniu, a tym samym czy płatnik - Uczelnia będzie zobowiązany obliczyć, pobrać i przekazać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na konto właściwego urzędu skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy (po uzupełnieniu), art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, (dalej: ustawa o pdof) stanowi, że przychodami, [...], są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Art. 11 ust. 2b ustawy o pdof stanowi, że jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Także przychody ze stosunku pracy określone w art. 12 ustawy o pdof, to nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy. Świadczeniami pracowniczymi są zatem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

W wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 947) stwierdzono, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Zdaniem Wnioskodawcy, nie są spełnione wszystkie przesłanki wymienione ww. wyroku. Udział pracownika w wycieczce, której celem jest integracja zespołu, zwiększenia motywacji do pracy i obniżenia napięć w zespole oraz wzmocnienia więzi koleżeńskich realizowany jest w interesie pracodawcy, a nie pracownika. Pracownik nie uzyskuje również korzyści w postaci np. zaoszczędzenia wydatku, ponieważ nie wyjechałby na wycieczkę do Chin, gdyby nie wyjazd organizowany przez pracodawcę.

Biorąc pod uwagę wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 947), dofinansowanie do wyjazdu nie będzie stanowiło przychodu pracownika i podlegało opodatkowaniu z uwzględnieniem zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca jako płatnik, nie będzie miała obowiązku naliczenia, pobrania i przekazania na konto odpowiedniego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty dofinansowania do wycieczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego st...