Wstępna opłata leasingowa jako koszt podatkowy a ujęcie bilansowe

W wielu umowach leasingu samochodu osobowego przewidziana jest konieczność uiszczenia tak zwanej opłaty wstępnej, która zazwyczaj stanowi określony procent wartości samochodu. Co do zasady, opłata ta może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów leasingobiorcy jednorazowo, w dacie poniesienia, bez względu na sposób ewidencjonowania jej i rozliczania dla celów bilansowych.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o PDOP), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jako kosztów podatkowych nie uznaje się jednakże tych wydatków, które zostały wprost wskazane przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Z przytoczonej powyżej definicji kosztów uzyskania przychodów wynika, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w odpowiednim związku z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga ponadto wykazania, że wydatek jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniony.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że zasadniczo opłata wstępna dotycząca leasingu samochodu osobowego, o ile jest on wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, spełnia ogólne przesłanki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP i jako koszt pośredni, nie mający bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przez podatnika przychodach, powinna być potrącona do celów podatkowych w oparciu o art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP.

Na marginesie warto wspomnieć, że opłata ta jako bezpośrednio związana z leasingiem, podlega limitowaniu w kosztach w oparciu o przepis art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o PDOP.

Na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie), są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano), na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku ...